Wat een heerlijk opzienbarende samenwerking is die tussen oude helden Wilko Johnson en Roger Daltrey. Hun album Going Back Home is een dikke trip down memory lane.

Beide mannen hebben natuurlijk een fantastische carrière in de muziek achter de rug. Daltrey met The Who en Johnson met Dr.Feelgood, de invloedrijke voorlopers van de Britse punk en op eigen kracht (en zelfs nog een tijdje in The Blockheads). De samenwerking kwam op zeer vriendschappelijke manier tot stand en was vooral bedoeld om de muziek van Johnson nog eens in volle glorie te laten horen. In alle coolheid werd ook nog eens besloten om het blues-meets-rock album op het legendarische Chess uit te brengen.

Going Back Home werd opgenomen als eerbetoon aan Johnson, waarbij in 2013 plots een heftige vorm van kanker werd geconstateerd. De ideeën over het album die al een aantal jaren sudderden moesten toen versneld worden omgezet in opnametijd en in het najaar van het afgelopen jaar vonden die plaats in Londen. Het was daarna, hoe triest het ook zal klinken, afwachten of Johnson de release van dit album zou halen. Gelukkig is dat gelukt en ligt het album, nu Johnson nog leeft, in de winkels. Een album waar hij terecht heel trots op mag zijn.

Going Back Home bevat 10 Johnson songs, zowel uit zijn tijd met Dr.Feelgood als solo. De fraaie Dylan cover Can You Please Crawl Out Your Window? is een fijne aanvulling. Met een geweldige band met daarin de oude ritmesectie van The Blockheads, Norman Watt-Ray en Dylan Howe aangevuld met de geweldige Mick Talbot op keyboards. Het uitstekende harmonicaspel van Steve Weston is daarbij een prachtaanvulling. Maar het is nadrukkelijk Johnson zelf die met puntig, rafelig en krachtige gitaarspel de show volledig steelt. Wat een geweldige energie heeft die man nog steeds en wat een heerlijk kleurrijk en aanstekelijk spel (luister wat dat aangaat eens naar Keep On Loving You). Ook Daltrey is in prima vorm, zijn stem heeft nog steeds die robuuste powersound en klopt uitstekend bij de van blues doortrokken rocksongs van Johnson.

Songs als de opening/titelsong, Ice On the Motorway, All Through The City en het door Daltrey echt prachtig ingehouden gezongen Turned 21 zijn de hoogtepunten van een album dat zoveel spelplezier en energie in zich herbergt dat het alle aandacht optimaal verdient. Het door Dave Eringa onberispelijk fris en energiek geproduceerde Going Back Home is niet alleen een prachtig eerbetoon aan Johnson maar tevens een behoorlijk indrukwekkend album van twee artiesten op leeftijd die nog volop in de muziek staan.