×

Concert

21 januari 2017

Oscillation live: Navarone rocks Roosje!

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Label: Rodeostar

20 januari 2017 zal om meerdere redenen de geschiedenis ingaan. Ergens in de Verenigde Staten was er een oploopje en werd er iemand geïnstalleerd in een nieuwe functie. Dat leidde ertoe dat aan de andere kant van de oceaan, in Nijmegen, Donnerwetter er zelfs een liedje in Doornroosje aan wijdde. Een soort Butterfly Effect? Donnerwetter was gisteren een strakke opener voor de hoofdact die het publiek zeker wist te enthousiasmeren met groovy rock, sprintend gitaarwerk, surfinvloeden en een begeesterd zanger. Een mooie ode aan Johan Cruijff bracht de band en, waar je de tijd bij voorprogramma’s nog wel eens voorbij voelt kruipen, was dat bij Donnerwetter zeker niet het geval. De moeite waard om de band eens nader te beluisteren.

Daarna was het tijd voor dat belangrijke historische feit: Navarone’s livepresentatie van Oscillation. De aankondiging van dat concert leidde binnen de kortste keren tot een uitverkocht huis. Een populariteitsmeter die aan de andere kant van de oceaan zich zeker niet op eenzelfde manier had ontvouwen. De band opende soeverein en strak met Snake, het openingsnummer van het album. Merijn van Haren gaf zijn visitekaartje af met een heerlijke uithaal. De band als geheel was in vorm. De geluidsman van dienst had het geluid daarbij ook uitstekend afgesteld zodat de live show net zo knalde als de productie van het album. De band vervolgde de set met Showtime, een nummer dat meteen het tempo vasthield, heavier dan in de studioversie, maar live had het daarmee vooral een extra dimensie.

De band schakelde terug naar het tweede album Vim And Vigor en speelde Black And Blue. Een mooi bruggetje voor de mensen die de nieuwe tracks nog niet kenden. Daar werd wel al weer ras naar overgeschakeld want het volgende nummer was het zeer swingende Soon I’ll Be Home. Merijn nam het publiek mee in een vocale introductie en vroeg het publiek het klappen uit de videoclip mee te nemen. Het nummer werd al behoorlijk meegezongen in al zijn catchyness. Het korte instrumentale tussenstuk met twingitaar á la de onvergetelijke Thin Lizzy kwam live erg goed uit de verf.

Terug ging het weer naar Vim And Vigor. Met het daarvan afkomstige Leave met fraai solowerk van zowel Roman Huijbreghs als Kees Lewiszong kwam onwillekeurig ook de gedachte op aan het Amerikaanse Tesla. In Jeff Keith heeft die band een zanger die net als Merijn bezieling en overtuiging in zijn zang legt en muzikanten die in alles rock ademen, geen poses, het podium op, spelen en er vol voor gaan. Zeker toen daarna Unmistakeable Everything gebracht werd, waarin op eenzelfde gloedvolle manier gemusiceerd en gezongen werd, overtuigde de band met passie. Als er nog mensen in de zaal waren die wat terughoudend waren geweest over het nieuwe album omdat ze nog niets of niet veel gehoord hadden, was dit zo’n moment dat mensen zeker wisten dat Oscillation hetzij op vinyl en cd of cd mee naar huis zou gaan die avond.nav-19-2

Free Together is een wat rustiger nummer op het album waar Robin Borneman, geroemd en getipt door Merijn voor de muziek die Robin zelf maakt, aan meegeschreven had.  Een mooi “Amigo, dank je wel” sprak Merijn uit. Met Merijn op akoestische gitaar startte het nummer. Het nummer had subtiele, bijna Ennio Morricone-achtige gitaaraccenten die Roman in de begeleiding legde. Hij zorgde ook voor de effecten in het tussenstuk. Daarna pakte Bram Versteeg met zijn bas het nummer weer fraai op. Het duurde aan het einde even iets langer voor de afronding van het nummer er was, maar de band band loste dat professioneel op. Met de akoestische gitaar nog steeds in de handen van Merijn, werd Chrome ingezet met een zeer fraai uitgesponnen tussenstuk, waar Bram met Roman instrumentaal accenten zetten. Zeer fraai. Klonk zelfs wat proggy. Zeker gememoreerd moet ook het drumwerk van Robin Assen; soms tegendraads maar altijd stuwend vormt hij met Bram het kloppend hart van de band.

nav-17Een afwisseling van tracks van zowel het nieuwe album als van de eerste twee langspelers volgde. Ja, er waren nog hoogtepunten die volgden na de al gespeelde nummers. Deze recensie wil echter niet alles weggeven. Vooral omdat Navarone een band is die je live moet ervaren. Als je de band niet eerder gezien hebt, luister dan eerst eens naar het nieuwe album en vind een plek nabij waar ze spelen. Tot medio maart vind je ze nog op Nederlandse podia. Daarna gaan ze naar onze Oosterburen. Pak je kans om ze live te zien. De band knalt live, neemt je mee, laat je dansen, swingen en rockt met passie. Doornroosje mag dan als meisje honderd jaar geslapen hebben. Het optreden van gisteren blies alle slaperigheid, als die er nog was, helemaal weg. Roosje deinde. Terecht. En daarmee werd tenminste één betekenis van Oscillation, zijnde ‘deining’ uitgebeeld. Klasse concert!

navarone-16