Bloedende oortjes, dat heeft het debuut van Lonely The Brave de schrijver dezes bezorgd. De Britse band tapt uit bekende rockvaatjes, maar doet dat wel met zo veel passie, verve en kracht, dat je niets anders kan dan ademloos toehoren. De gitaren zijn fel, de drums beuken, de teksten zijn pakkend oprecht en de refreinen zijn stadionbreed en de stem van zanger David Jakes heeft je in no-time bij de kladden en snijdt door hart en ziel.

De geschiedenis van de band is er eentje die toont dat je met jarenlang hard werken en een onuitputbaar doorzettingsvermogen heel ver kan komen. The Day’s War zit er dan ook al lange tijd aan te komen en bevat nummers van eerder verschenen (en zelf bekostigde) EP’s, aangevuld met nieuwer werk. Waar die EP’s (het in eigen beheer uitgebrachte Backroads uit 2010 en de idem getitelde EP uit 2013 op het Hassle Records-label) nog een vorm van eenheid misten, is The Day’s War ondanks dat veel dezelfde nummers terugkomen wel van begin tot eind een echt album met een kop, middenstuk en staart.

Maar goed, je kan nog zo’n mooie lijn neerzetten, als het liedjesmateriaal niet goed is, blijf je nergens. Dat is waar Lonely The Brave, opererend binnen de sonische driehoek waarvoor Pearl Jam, Biffy Clyro en Deftones de paaltjes geslagen hebben, volledig overtuigt. Opener Trick Of The Light wordt met stuwende drums en gejaagd gitaargeluid naar voren geduwd, waar de vocalen de voortdenderende track op de handrem proberen te zetten. Het contrast werk uitstekend. Andere uitschieters zijn nummers als het al genoemde Backroads, waarbij de behoorlijk beladen (zeg maar gerust depri) teksten het opnemen tegen een massieve gitaarmuur en die botsing levert een memorabele track op. Van ander kaliber, maar niet minder pakkend, is Deserter. De track bouwt zich gaandeweg op en als luisteraar kan je niet anders dan meegetrokken worden. Het slepende Victory Line lijkt gemaakt voor de grootste stadions en is in alle bombast heerlijk om naar te luisteren.

Als je de tracks los van elkaar beluistert, zitten er her en der wel wat zwakkere broeders tussen. De kracht van een goed album is echter dat deze onderdeel worden van een geheel en dat heeft Lonely The Brave goed begrepen. De sterkste tracks ondersteunen de rest en dat maakt van The Day’s War binnen het rocksegment een van de fijnste debuutalbums van het jaar.

Lonely The Brave – The Day’s War

1. Intro
2. Trick Of The Light
3. Backroads
4. Islands
5. Dinosaurs
6. Deserter
7. Untitled
8. Kings Of The Mountain
9. Victory Line
10. Black Saucers
11. The Blue, The Green
12. The Day’s War
13. Call Of Horses
14. Outro