×

Recensie

Rock

07 juni 2014

Bob Mould

Bob Mould

Beauty & Ruin

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Merge Records

Beauty & Ruin Bob Mould Rock 4 Bob Mould – Beauty & Ruin Written in Music https://writteninmusic.com

Beauty & Ruin is een staalkaart van alles waar Bob Mould de afgelopen 35 jaar voor heeft gestaan. Dit elfde album van de ex-frontman van Hüsker Dü en Sugar is hard maar tevens fijn gevarieerd en vakkundig geaccentueerd. De songs zijn over het algemeen meer dan dik in orde zodat we kunnen spreken van een van zijn allerbeste solo-albums.

Op Beauty & Ruin neemt Mould afstand van de ambachtelijke routine die soms in zijn platen van de afgelopen 20 jaar leek te sluipen. Die platen waren ondanks dat nog steeds prima genietbaar en over het algemeen dan ook gewoon goed. Dit nieuwe album is echter meer dan ooit door urgentie en instinct tot stand gekomen en dat hoor je. Het overlijden van Moulds vader, gezondheidsperikelen in Moulds vriendenkring en niet te vergeten de intense optredens onder de Sugar-vlag van enkele jaren geleden zijn zeker debet geweest aan de hernieuwde intensiteit die we horen op Beauty & Ruin. Qua thematiek beweegt de plaat van verlies en reflectie naar acceptatie en vooruitblikken.

De trage, meeslepende opener Low Season had niet misstaan op het donkere tweede solo-album Black Sheets Of Rain (“Low season turn the sunlight down / No reason left to stay around / Low season in the frozen ground”) en het hieropvolgende Little Glass Pill is een enorm gedreven rocksong die mooi aansluit op het songboek van Sugar. De zinderende hardcore van Kid With Crooked Face, even verderop, had niet misstaan op de knetterende Hüsker Dü-platen Metal Circus en Zen Arcade.

Zo valt er nog veel meer te genieten op Beauty & Ruin: Mould strooit over het hele album met stevige, onontkoombare en voortjagende tracks. I Don’t Know You Anymore is puike Mould-punkpop zoals we die vaak hebben mogen horen. Het uitstekende The War is even catchy als emotioneel: “And this war we fought was violent and long / Weeks turned into years but we kept on keeping on / The ringing in my brain / Is what remains”. Op Nemeses Are Laughing laat Mould lekkere diepe gitaren en een onverwacht percussief einde horen.

Middels een tweetal akoestische tracks blijft de boel mooi in balans. Van dit duo is het vooral Forgiveness dat bijzonder welkom is: met een open geluid en voorzien van een prettige, afwijkende gitaarsound is deze song interessanter dan het vergelijkbare maar zoetsappigere Let The Beauty Be.

Hoewel Beauty & Ruin na de eerste overrompelende vijfentwintig minuten iets aan impact verliest, blijft dit album fier overeind staan. Bob Mould laat op zijn elfde soloplaat de vele harde gitaarbands die vanaf de jaren negentig opkwamen nog even horen hoe het moet.



  1. Low Season
  2. Little Glass Pill
  3. I Don't Know You Anymore
  4. Kid with Crooked Face
  5. Nemeses Are Laughing
  6. The War
  7. Forgiveness
  8. Hey Mr. Grey
  9. Fire in the City
  10. Tomorrow Morning
  11. Let the Beauty Be
  12. Fix It

Meer uit deze special

  1. Nieuwe special over Hüsker Dü, Sugar en Bob Mould’s solo jaren
  2. Bob Mould: The Hüsker Dü Years 1979-1985
  3. Bob Mould: The Hüsker Dü Years 1985-1988
  4. Bob Mould performs Sugar’s Copper Blue tickets te winnen!!!!
  5. Bob Mould solo en de legende van Sugar
  6. Furieuze Mould in Paradiso
  7. Bob Mould en de jaren na Sugar
  8. Bob Mould – Silver Age
  9. Bob Mould: terug naar de intensiteit
  10. Bob Mould – Beauty & Ruin
  11. Bob Mould – Patch The Sky
  12. Eerste opnamen Hüsker Dü verzameld in dikke box
  13. Bob Mould – Sunshine Rock
  14. Bob Mould en de jaren na Sugar – deel II