Vaste prik gelijk aan het begin van het nieuwe jaar: Brussels Jazz Festival. 10 dagen lang jazz in al zijn fijne variaties. Je zou verwachten dat het publiek na de feestdagen wel even genoeg van feesten heeft maar voor Brussels Jazz geldt eigenlijk altijd het tegenovergestelde: Vrijwel elk concert raakt op voorhand uitverkocht, de belangstelling is met het jaar overweldigender. En natuurlijk heeft dat alles optimaal te maken met de fijne programmering. Kijk ook weer naar de programmering van de 2019 editie en zie dat geen avond hetzelfde is.

De startavond geldt immer als een avond met een oude held op het program. Op afgelopen edities waren dat, de ondertussen veel te vroeg overleden, trompettist Roy Hargrove en vorig jaar nog saxofonist Archie Shepp. De spits van Brussels Jazz Festival 2019 wordt afgebeten door Mulatu Astatke, de grootse muzikant die, zelf spelend op de vibrafoon en conga’s, de jazz verrijkte met Ethiopische invloeden en zijn Afrikaanse ritmes vermengd met Latin invloeden de boventoon liet voeren. Een groots muzikant met een rijk muzikaal verleden.

Ondertussen alweer 75 (!!!) jaar oud en nog steeds het onbetwiste middelpunt op het podium. Maar wat zeker opvalt als hij het podium opkomt: wat een heerlijk grote band heeft hij bij zich. Vrijwel geheel bestaand uit Britse muzikanten, en dan de fijnste die er in het land te krijgen zijn. Met drums (de geweldige Jon Scott), percussie, bas, cello, toetsen, en een blazerssectie waarvan saxofonist/fluitist James Arben ook nog eens de onbetwiste bandleider is. Erg fijn om te zien hoe hij de band door de fascinerende ritmes en compositiestructuren heen leidt.

Een concert als een ‘greatest hits’ show (met onder meer Tezeta, Mother Earth, Emnete, Munaye (My Muna), Mulatu) die staat als een huis en een warmte in de zaal brengt die door het publiek met graagte ingenomen wordt. Dat Astatke echt oud aan het worden is en soms wat tonen vergeet te spelen en af en toe wat rust neemt, mag de pret niet drukken. Zijn geweldige band vangt dat met gemak op en weet steeds weer met invoelende solo’s de composities optimaal te versterken. En als de ritmes op volle sterkte gaan (met Astatke achter de conga’s erbij) ontstaat er die onweerstaanbare sfeer die Astatke’s muziek altijd al zo super aantrekkelijk maakte.

Wat een fijn optreden om een festival mee te beginnen.

En om nog maar even op volle kracht verder te gaan speelde aansluitend in de lobby ook nog eens het immer geweldige grotendeels uit Brussel afkomstige Black Flower. Een echt thuisconcert voor de band dus. En wat een heerlijk dikke set speelden ze! Dat ze, met vijf albums op zak en al vele jaren aan de weg timmerend, al jaren een geweldige liveband zijn die moeiteloos het dak eraf speelt weten we al wat langer maar met veel nieuwe songs op de setlist (een nieuw album is net opgenomen en wordt in het voorjaar verwacht) komt hun kracht nog beter over.

De lobby van Flagey heeft een metamorfose ondergaan en met een iets hoger podium, nog beter licht en geluid, kwam Black Flower vanavond luid en duidelijk en vooral begeesterend over. Wat maakt de band rond saxofonist (eigenlijk allesblazer) Nathan Daems toch verschrikkelijk aanstekelijke muziek en wat is hun mix van jazz, rock, dub, funk en oosterse invloeden toch imponerend. En ze worden maar beter en beter! Laat dat nieuwe album maar snel komen!

Foto’s: Olivier Lestoquoit, Octavian Carare Photographe Belgique en Cyndi

Meer Brussels Jazz Festival 2019:

• Fraaie startavond Brussels Jazz Festival 2019
• Belgische jazz heerst ook weer op Brussels Jazz
• Martin Salemi Trio en Echoes of Zoo imponeren op Brussels Jazz
• Brussel en Edinburgh komen samen in Thrill! Sextet
• Magische avond met Kit Downes en Tom Challenger op Brussels Jazz
• Taborn, King en Akinmusire vol voor het avontuur op Brussels Jazz
• Prachtige Tigran en bloedmooi Donder op Brussels Jazz
• Voortreffelijk Quinn Bachand’s Brishen verovert Flagey
• STUFF. overrompeld, Theon Cross Fyah maakt het feest compleet
• Wervelend Maisha sluit Brussels Jazz 2019 prachtig af