×

Nieuws

23 juli 2011

Zangeres Amy Winehouse overleden

Geschreven door: Robert Schuurman

Onverwacht is zaterdag 23 juli de Britse zangeres Amy Winehouse overleden. Ze werd rond vier uur in de middag, dood in haar appartement in Londen aangetroffen. De zangeres, die de laatste weken weer aan de betere hand leek te zijn, kwam de laatste jaren vooral in het nieuws vanwege haar drugs-en drankverslavingen. De oorzaak van het overlijden is op dit moment nog niet bekend (later meer).

Amy Winehouse laat twee fraaie albums na. Met haar debuutalbum Frank (2003) zette zij zichzelf op de muziekkaart om vervolgens in 2006 met Back To Black echt bij een groot publiek door te breken, mede door de haar zo kenmerkende hit Rehab.

Amy Winehouse is slechts 27 jaar geworden. Na Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin, Brian Jones en Kurt Cobain gaat opnieuw een muzikaal talent op deze jonge leeftijd verloren.
Kijk hieronder naar de video van het prachtige Love Is A Losing Game:

Over het talent van Amy Winehouse is al veel geschreven deze dagen, logischerwijs. Maar waar Winehouse sinds haar doorbraak met Back To Black ook bekend door is geworden, is haar onvoorspelbaarheid rond optredens. Zou ze komen? Of bleef ze weg? En als ze uiteindelijk op het podium stond, werd het dan legendarisch? Of juist een fiasco? Hier in Nederland hebben we alle kanten van Amy Winehouse’ grillige concertkarakter kunnen aanschouwen. Ten tijde van haar debuut Frank deed Amy het North Sea Jazz festival – toen nog in Den Haag – aan. De opnames daarvan groeiden uit tot YouTube favorieten (zie onder) evenals de opnames uit maart 2004 bij Raymann Is Laat, de eerste show die Winehouse had ontdekt in ons land. De opnames laten een gezond ogende Amy zien die volledig opgaat in haar muziek. In 2004 deed Amy Winehouse meerdere rondjes Nederland, waarbij ze in een ander weekend nog optrad voor anderhalve paardenkop op het Rotterdam Import festival, voor maximaal een man of twintig publiek op het maar matig bezochte Solstice festival in de Haarlemmermeer en te gast was in het radioprogramma That’s Live van BNN. En daar toonde ze al aan dat het excessieve gebruik van allerhande geestverruimende, dan wel geestvertroebelende middelen al een meer dan dominant onderdeel van haar levensstijl was. “Aan het einde van het programma ledigde zij een fles wijn in het tempo waarmee ik een glaasje water achterover kan kachelen”, zo herinnerde presentator Eric Corton zich.

In Nederland verdween Amy daarna ietwat geruisloos van het toneel tot in 2006 met flinke ‘buzz’ vanuit het Verenigd Koninkrijk haar tweede plaat Back To Black kwam aanwaaien. Single Rehab liet al horen dat Amy in de twee jaar dat ze uit zich was geweest al met verslavingsverschijnselen had gestoeid. Waar op haar debuut Frank nog een lachend meisje, ogenschijnlijk blakend van gezondheid, de cover sierde, was het op Back To Black een meer spookachtige verschijning. Kilo’s lichter, onder de tatoeages en een droeve blik in de ogen. Het album sloeg in als een bom, geldt als een van de best verkopende in de periode 2007/2008 (en als we mogen gokken zal het ook in 2011 nu wel weer heel goed gaan doen) en iedereen wilde Amy zien. In februari 2007 gaf ze een nachtconcert in een bomvol Paradiso. Zij die er bij waren bestempelen het – ook vanwege het tijdstip – ongetwijfeld als legendarisch, maar Winehouse schuifelde al behoorlijk aangeschoten het podium op en slurpte tijdens de show de zwaar alcoholische cocktail Rickstacy weg, waardoor ze tegen het eind van het optreden de weg behoorlijk kwijt leek. Achteraf zou het haar meest memorabele en meest geslaagde Nederlandse optreden blijken. Niet voor niets zijn een zestal nummers die in Amsterdam zijn opgenomen als bonustracks toegevoegd aan de ‘deluxe edition’ van Back To Black.

Amy WinehouseDaarna kreeg ons land ook te maken met de willekeur van de zangeres. Ze zou op Pinkpop 2007 staan. Band aanwezig, crew en apparatuur ook. Maar Amy was in geen velden op wegen te vinden. Ze had de avond voor Pinkpop een tv-opname gehad en bleek ‘te ziek om op te treden’. Naderhand druppelden de geruchten binnen dat Amy de ochtend van Pinkpop nog in een kroeg in Londen was gesignaleerd en dat ze gewoonweg niet in het vliegtuig was gestapt. Krezip verving Winehouse en opende die set met een flinke knipoog door een geïmproviseerde versie van Winehouse’ hit Rehab in te zetten. Waar ze in 2004 nog een relatief klein podium had om op te spelen, zou Amy een paar weken na Pinkpop een van de grote publiekstrekkers zijn op North Sea Jazz. Daar herhaalde zich exact hetzelfde scenario als op Pinkpop, zo herinnerde festivaldirecteur Jan Willem Luycken op RTV Rijnmond. “De hele band had al gesoundcheckt, al haar mensen waren er, ook haar manager, en toen zegde ze op het allerlaatste moment af. Dat was voor ons als festival heel vervelend, maar het werd een bijzondere avond. Veel sterren brachten al improviserend haar nummers.” ‘Oververmoeidheid’ werd uiteindelijk als reden opgegeven, maar het was op dat moment eerder regel dan uitzondering dat Amy niet kwam opdagen bij concerten. In Engeland kon je op dat moment per show al wedjes leggen of het wel of niet zou doorgaan.

Uiteindelijk kwam Amy Winehouse in oktober 2007 nog één keer naar Nederland en dat optreden in de Heineken Music Hall ging wel door. Op internet verschenen voorafgaand al berichten. ‘Ze is gesignaleerd backstage, nu hopen dat ze het naar het podium haalt!’ Het bijwonen van een optreden van Winehouse neigde op dat moment al naar ramptoerisme en de bezoekers kregen een maar half geslaagd optreden voor de kiezen. Om de zoveel tijd rende de zangeres de coulissen in om met haar echtgenoot Blake Fielder-Civil te knuffelen, haar band vertwijfeld op het podium achter latend. En na nog geen uurtje werd het einde al aangekondigd. “Cause we wanna get drunk, if you know what I mean.” Volkskrant-recensent Gijsbert Kamer recenseerde de avond als volgt: “De schemerlampen tussen de muzikanten ademden een nachtclubsfeer uit, en daar leek Winehouse zich goed in te kunnen vinden. Alleen: ze stond niet in een nachtclub maar in een grote concerthal, waar ze de achterste rijen maar moeizaam bereikte. Dramatisch was het niet, maar evenmin overtuigend. En om nou te zeggen dat we reikhalzend uitkijken naar een weerzien op Pinkpop of North Sea Jazz volgend jaar, nee.” Je zou op basis van die conclusie bijna geneigd zijn te zeggen dat het dus wel meeviel met het talent dat is heengegaan. Maar eerlijker is het wellicht om te stellen dat het talent er ooit weldegelijk was, maar dat Amy Winehouse dat talent misschien wel eerder als een last dan als een gift zag en ze daarom reeds in 2007 al volledig opgebrand was.

(m.m.v. Edgar Kruize)