De sociale media melden vanmorgen het overlijden van Justin Townes Earle, de zoon van de onvolprezen troubadour en singersongwriter Steve Earle werd  38 en laat een vrouw en een dochtertje van drie achter, de doodsoorzaak werd niet vermeld.

Justin Townes Earle draagt zowel de naam van zijn beroemde vader, de onvolprezen country outlaw Steve Earle, en de voornaam van diens mentor Townes Van Zandt. Als muzikant stapt hij in vaders voetsporen en speelt in een bluegrasscombo, een rockband en even bij The Dukes, de begeleidingsband van vader Earle. Helaas bewandelt hij een identieke desastreus levenspad, Steve Earle bevond zich op zijn achtendertigste in een door drugs en drankverslavingen in een uitzichtloze situatie, maar herpakte zich na een verblijf in de gevangenis en beleefde sindsdien een artistieke renaissance .

Sinds zijn tienerjaren worstelt de boomlange jongeman al met de gevolgen van drank- en drugsverslavingen, hij wordt zelfs uit The Dukes gezet. Met vallen en opstaan geraakt hij terug op het juiste spoor. Zijn huwelijk en nakend vaderschap openen hoopvolle perspectieven die afgelopen jaren bevestigd worden met bijzonder fraaie langspelers. Justin blijft weliswaar in de schaduw van zijn vader maar ontwikkelt zich op zijn beurt als begenadigd singer-songwriter en vindt zijn eigen weg met een mengsel van oldschool roots en neo countryfolk waarin zijn persoonlijke, schrijnende levenservaringen verwerkt worden.

Dertien jaar geleden debuteerde Justin Townes met het epeetje Yuma, met langspelers als Harlem River Blues en Nothing’s Gonna Change The Way You Feel About Me Now bouwt hij vanuit Nashville een repertoire uit waarin steeds meer invloeden uit Memphis doorklinken. Na het indringende tweeluik Absent Fathers/ Absent Mothers volgen  werkstukken als Kids In The Street  en The Saint Of Lost Causes, die behoren ongetwijfeld bij het sterkere werk van een zoon die stilaan uit de schaduw van zijn vader treedt. “All the drugs begin to fail me, left me only with a lonely child to fend,’cause I tried to love and I failed, I’ve put my heart on a shelf”. De allerlaatste, pijnlijke doodeerlijke woorden die Justin Townes ons nalaat in de afsluiter Talking To Myself onthullen helaas het bijzonder fragiele evenwicht van een getalenteerde singer-songwriter.