Als de producer van de voortreffelijke film Once (met die geweldige Glen Hansard/Swell Season soundtrack) en het al net zo fijne Begin Again een nieuwe film maakt die wederom muziek als uitgangspunt heeft, zijn onze ogen en oren gespitst. Sing Street is, hoewel geheel anders, wederom een hartverwarmende film. Regisseur John Carney snapt films met een verhaal vol muziek als geen ander.

Sing Street speelt zich af in 1985 waar we de 14-jarige Conor (Ferdia Walsch-Peelo) volgen die, als zijn ouders het niet meer kunnen betalen, van een privéschool naar een ruige openbare school in Dublin verkast. Ineens is zijn leven vol drama en conflicten op school en is de thuissituatie met de ruzie tussen zijn ouders volledig veranderd. Op school heeft hij ook nog te maken met een strenge, gewelddadige hoofdmeester. Zijn ontsnapping is de muziek, waarvan hij de basis van zijn oudere broer Brendan (een geweldige Jack Reynor) meekrijgt. Als hij de mooie Raphina (Lucy Boynton) tegenkomt besluit hij een band te beginnen. We volgen Conor en zijn vrienden om een band op de rit krijgen. De ontwakende liefde tussen de twee hoofdrolspelers gaat daar als een rode draad doorheen. Maar de muziek is het uitgangspunt.

Wat Sing Street zo’n super aanstekelijke, zelfs ontroerende film maakt, is zeker niet alleen het aanstekelijke spel van de merendeels nog onbekende hoofdrolspelers maar het zo herkenbare verhaal van een band vormen en maar niet weten waar muzikaal naartoe te gaan. Dit leidt in de film tot fraai geschetste tegelijk hilarische taferelen. Daarnaast is de muziek die in de film te horen is uitstekend. Van de muziek die de tijdsgeest goed waarborgen (van Motörhead, tot Duran Duran, The Jam, Hall & Oates, Joe Jackson tot M) zijn ook de speciaal voor ‘de band’ geschreven songs sterk. Regisseur Carney en de van Danny Wilson bekende Gary Clark schreven songmateriaal dat past in het verloop van de ontwikkeling van de band en de invloeden waaraan ze bloot staan. Songs die dicht bij het geluid van sommige bands staan maar niet als gemakzuchtig kopie klinken. De songs klinken juist als ode aan een bepaalde sound. Echt super knap gedaan.

Sing Street is een absolute aanrader. Het is een eerlijke, beter gezegd, hartverwarmende film over muziek, opgroeien, jeugd, muziek, broederlijke vriendschap, liefde en had ik al muziek genoemd?

https://www.youtube.com/watch?v=C_YqJ_aimkM