De Belgische jazz doet het al lange tijd uitstekend. Steeds vaker duiken er geweldige nieuwe bands op die bijzonder productief blijven. Donder is er zo een, Steiger ook. En ook SCHNTZL zit aan het front van de jonge lichting, de zo geroemde ‘new wave of belgian jazz’. Het duo Lasure/Van De Velde brengt twee jaar na het debuut met Paper, Wind een heerlijke EP uit via Werf Records, waar ze nog steeds de vinger aan de jazzpols houden.

De laatste jaren heeft het duo vooral gewerkt rond hun titelloze debuutalbum. Maar tussen de concerten door (met passages op Gent Jazz en in het voorprogramma van BadBadNotGood in de Amsterdamse Paradiso) ontstonden er impulsen voor nieuw werk. De groep evolueert en dat merk je ook aan deze nieuwe ep, die deels een koerswijziging inhoudt. Daar waar het duo sterk hield aan een frisse en vaak betoverende combinatie van piano en percussie merk je dat de jongens steeds vaker experimenteren en op zoek gaan naar innoverende mogelijkheden en geluiden.

Vijf nieuwe tracks heeft SCHNTZL in de aanbieding. In een aantal gevallen zoals bijvoorbeeld tijdens Waaien hoor je nog steeds die meer dan opmerkelijke hang naar gevoelige pianomuziek in het verlengde van hedendaagse muziekhelden als Nils Frahm. Niet toevallig een referentie, want ook de jongens van Schntzl spelen net als Frahm maar al te graag met hedendaagse elektronica om de eigen sound verder mee te verfijnen.

Zo word je vrijwel direct ontroerd door het wondermooie, breekbare en intimistische pianospel van Hendrik Lasure in de opener Wuivers. Heel even wordt Bill Evans in herinnering gebracht, al is die vast maar een van de talloze inspiraties. Tijdens het erop volgende Waaien hoor je evenzeer een gevoel voor het melodieuze, maar wordt de fraaie compositie versterkt met handgeklap.

Met Stacey krijg je dan weer een track voor de kiezen waarbij de gemanipuleerde vocals geblend worden met desoriënterende, maar relatief minimalistische elektronicageluiden. Een relatief rustmoment dat opgevolgd wordt door het atmosferische Red Flares And Yellow waar het experimenteergehalte wat de hoogte in gaat. De knappe afsluiter Waterlander ligt dan weer ergens in het verlengde van een kundige samplekunstenaar als Daniel Lanois.

Prima EP van de jongens, die wederom bewijzen dat ze blijven zoeken naar nieuwe inspiraties en invalshoeken. We waren al fan, we blijven dat. De nieuwe EP Paper, Wind is een momentopname die vooral duidelijk maakt dat het reeds aanwezige talent (zie het debuut) nog steeds aan het groeien is. SCHNTZL is een blijver waar we ongetwijfeld nog bijzonder mooie dingen van gaan horen.