Het lijkt een mooie traditie te worden om Brussels Jazz te openen met een klinkende naam en dan in de volgende dagen het muzikale avontuur op te zoeken. Was de vorige editie Roy Hargrove de opvallende eerste avond naam, deze editie mocht de 80 jarige Archie Shepp met zijn kwartet de opening verzorgen.

Natuurlijk is het volstrekt onlogisch dat Shepp nog op het podium staat. De man is 80 jaar oud! Maar zijn levenslust is groot en hij wil nog zo graag spelen….

Hij is met zijn vrije sax-spel een legende binnen de jazz geworden met een reeks albums die binnen de jazz zo belangrijk bleken. Albums als Four For Trane (1964), Fire Music (1965) en Attica Blues (1972) (om er maar en paar te noemen) bleken een baken van inspiratie voor de ontwikkeling van jonge saxofonisten. Niet vreemd dus dat jonge Britse sax-held Shabaka Hutchings (die later deze week nog met zijn electronic outfit The Comet is Coming op het festival zal spelen) voor de Brussels Jazz festivalkrant zijn favoriete Shepp albums mocht aangeven.

Shepp mag wat broos ogen als hij het podium op komt (tja, wat wil je…) maar als hij de sax speelt komt bij vlagen de magie van zijn hoogtijdagen naar boven. Natuurlijk heeft hij die enorme ademroutine niet meer maar als je je ogen sluit hoor je wel degelijk zijn leven in zijn spel voorbij komen. In de langzamere stukken nog meer dan in de soms wat propvolle uptempo stukken.

En je wilt het ook zo graag! Shepp heeft een kwartet van routiniers meegenomen, Geen opvallende namen of jonge helden omringen Shepp maar stabiliteit. Dat is op zich jammer omdat hij daardoor niet meer echt uitgedaagd wordt (echt heel opmerkelijk was zijn band muzikaal niet) maar als hij in eigen composities, zoals het wonderlijk mooie Steam, of in composities van Duke Ellington of vooral Billy Strayhorn even aanzet weet hij het hart toch moeiteloos te vinden.

Als hij wat vertelt versta je hem nauwelijks en zijn zangstem mag dan niet van uitzonderlijke klasse zijn (om het heel netjes te zeggen) als hij sax speelt, zo gezeten op zijn kruk, lijkt het instrument zijn leven te weerspiegelen. Hoe broos hij ook oogt het spelen gaat hem nog steeds zo verschrikkelijk gemakkelijk af. De openingsavond van Brussels Jazz 2018 was mede een fraaie omdat het publiek Shepp nog zo graag een keer wilde zien en de liefde uit de zaal Shepp en zijn kompanen in de juiste stemming bracht.

Foto: Olivier Lestoquoit