Op voorhand was het natuurlijk al een geslaagde avond. Het idee om Punkt naar Nederland te halen is zonder twijfel één van de meer dan geweldige ideeën van dit jaar. En zoals al snel bleek op zaterdag 30 januari één om heel snel te herhalen.

De artiest in de spotlight was drummer Hamid Drake, een man die al jarenlang optimaal het avontuur zoekt en binnen de jazz en world reeds samenwerkte met zulke muzikaal uiteenlopende muzikanten als (ontdekker) Fred Anderson, NP Molvaer, Herbie Hancock, Don Cherry, Pharoah Sanders, Lee Scratch Perry en Bill Laswell. Drake mag met recht een muzikale duizendpoot genoemd worden. Meer dan terecht was hij de man die een carte blanche van de organisatie had gekregen.

Voor de pauze zocht hij eerst met de Italiaanse vibrafonist Pasquale Mirra het avontuur in één lange vrije compositie. Dat Drake en Mirra muzikaal ideaal op elkaar aansluiten is niet vreemd als je weet dat de mannen al sinds 2008 samenwerken. Moeiteloos vullen ze elkaar aan en duwen ze elkaar op met tempoveranderingen. Soms tot lekker vol opbouwend dat weer prachtig minimaal en volop op sfeer en klankkleur. Een meer dan belangwekkende muzikale samenwerking die absoluut verlangt naar meer. De daarop aansluitend groep improv muzikanten was van een geheel andere orde. Trombonist Wolter Wierbos, saxofonisten Ad Baars en Michael Moore, bassist Ernst Glerum en pianist Kaja Draksler speelden een gedegen set maar de verrassing was niet echt daar. Zij zullen zich zonder twijfel afgevraagd hebben waarom Drake niet met hen meespeelde. Maar zoals het verhaal ging was die al druk bezig de opnamen van daarvoor door te luisteren en wilde hij niet dat zijn drums de vrije geluiden van de improv groep zou verstoren binnen het geluid van de remix.

Na de pauze volgde het stuk waarin de Punktsfeer optimaal uit de verf kwam. Met Jan Bang en Erik Honoré achter de laps, remixers en vervormers en de geweldige Eivind Aarset op gitaar werd een fascinerende basis gelegd waaronder Hamid Drake zijn onnavolgbare ritmes kon leggen. Dan weer zwoel dan weer dampend, dan weer minimaal dan weer diep en opbouwend bouwden de mannen aan een enerverende set. Bang en Honoré zijn absolute geluidsmagiërs en met Aarset als extra ruimtelijk klinkende smaakmaker wisten de mannen een prachtig sfeerpalet te creëren waarover Drake nogmaals kon laten horen een heerlijk intuïtieve drummer te zijn. Ze speelden natuurlijk een veel te korte set. Deze opzet is bedoeld voor diep de nacht in, maar laten we dit dan maar zien als een voorproef. Laat deze mannen maar heel snel weer komen!