×

Recensie

Jazz

26 juli 2016

Elliot Galvin Trio

Punch

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Edition Records

Punch Elliot Galvin Elliot Galvin Trio Jazz 4 Elliot Galvin Trio – Punch Written in Music https://writteninmusic.com

Dat de Britse jazzscene zich maar door blijft ontwikkelen maakt Punch van het Elliot Galvin Trio eens te meer duidelijk. Het jonge trio heeft met Punch wederom een prettig uitdagend album gemaakt.

Elliot Galvin wordt al jaren gezien als een van de grote pianotalenten van zijn land maar ontwikkelt zich op Punch als multi-instrumentalist. Zo speelt hij naast piano ook accordeon, melodica, xylofoon en zelfs cassettespeler (!!). Het kleurt de composities op een vervreemdende manier, vaak precies passend en soms heerlijk dissonant zoals in het heerlijk groovend duwende Blop. Op die toptrack is uitstekend te horen hoe goed ook drummer Simon Roth en contrabassist Tom McCredie zijn. Dat Elliot Galvin een echt geweldig trio heeft hebben we dan al met de heerlijk weirde openings- en titeltrack kunnen horen waarop soundsnippets van de aloude Punch and Judy-tv show zijn versneden met sterke, lekker dwarse jazzklanken. Gelijk daarna laat Galvin in het intro van Hurdy Gurdy gelijk maar weer horen wat een fabuleus pianist hij is. En hoe geweldig hij ook op de accordeon zijn weg vindt als halverwege de compositie de sfeer volledig wordt omgedraaid. Het grotendeels op de xylofoon gespeelde, daarop volgende, Tipu’s Tiger biedt dan weer een fraaie verstilling met prachtig ingehouden spel. Subtiel in sfeer opgebouwde compositie die maar weer eens laat horen dat deze mannen echt alles lijken te kunnen.

Ook met composities als Lions, 1666 (dat bas-werk!!!) en Polari laat het trio namelijk horen de grenzen van de jazz weer flink opgezocht te hebben. Het zijn composities die optimaal prikkelen en uitdagen. Punch geeft wel heel duidelijk aan dat deze jongens niet houden van voorspelbaarheid en halen net even die andersoortige geluiden uit hun instrumenten. Zonder daarbij gevoel voor ritme en melodie te verliezen. Hun versie van het alom bekende Mack The Knife wordt in de handen van het Elliot Galvin Trio een zwaar donkere, duwende en trekkende compositie waarop pas in de eindakkoorden de zo bekende melodie echt naar boven komt. Bij het ijzersterke sluitstuk Cosy komt die super opwindende groove van Roth en McCredie weer optimaal tot zijn recht die met het volop door Randy Newman en New Orleans beïnvloede spel van Galvin een gouden keuze blijkt.

Punch is het uitstekende vervolgalbum op het al net zo daadkrachtige debuut Dreamland van ruim twee jaar terug. De composities van Galvin zitten vol expressie, humor en optimale muzikale creativiteit. Alles dus wat een jazzalbum nodig heeft. Onvoorspelbaar en uitdagend is Punch een werkstuk dat het Elliot Galvin Trio nu ook wereldwijd op de kaart zet. Uitstekend album!



  1. Punch and Judy
  2. Hurdy-Gurdy
  3. Tipu's Tiger
  4. Rolling
  5. Blop
  6. Lions
  7. 1666
  8. Mack the Knife
  9. Polari
  10. Cosy