Indieband The Boxer Rebellion, bestaande uit een Amerikaan (zanger/gitarist/toetsenist Nathan Nicholson), Australiër (leadgitarist Todd Howe) en twee Engelsen (bassist Adam Harrison en drummer Piers Hewitt), heeft zijn vierde langspeler getiteld ‘Promises’ uit. De band is het nog niet gelukt door te breken tot het echt grote publiek. En hoewel de band al meermaals Amsterdams’ poptempel Paradiso aandeed (meerdere keren London Calling en in het voorprogramma van Editors), mag The Boxer Rebellion er dit jaar eindelijk een eigen show doen. The Boxer Rebellion is eerlijk: “We gaan niet liegen, natuurlijk spelen we graag voor hele grote zalen.” WiM sprak Nathan, Todd en Adam in Amsterdam.
WiM:Jullie vierde album Promises is sinds kort uit. Wat zijn jullie verwachtingen?
Nathan: In het beste geval spelen we avond na avond voor duizenden mensen.
Todd: Ja, we gaan niet liegen, spelen in grote zalen en arena’s zou natuurlijk geweldig zijn. Maar dat is misschien iets voor ons vijfde of zesde album als het deze keer niet lukt.
Nathan: Wij zijn constant aan het groeien als band. Dat is een goed teken, aangezien sommige bands zo snel groot worden dat ze net zo hard weer neerstorten. Wij vertonen een geleidelijke stijgende lijn. De zalen worden per album groter.
Todd: Afgelopen weekend speelden we in Hyde Park (London), dat was geweldig. Ik denk dat het publiek daar voor ongeveer de helft uit fans bestond. De andere helft bestond uit nieuwe luisteraars. Dat is tof, dankzij dat soort optredens kun je nieuwe doelgroepen aanspreken.
WiM: Ondanks jullie alom geprezen albums en jullie tamelijk stadionwaardige muziek, hadden jullie nooit de grote doorbraak zoals jullie bevriende collega’s van Editors (de band deed hun eerste tour met Editors in 2004 en hun gitarist produceerde de video voor nieuwste The Boxer Rebellion single Diamonds, red.) bijvoorbeeld wel hadden. Hoe kan dat?
Todd:Timing is het sleutelwoord. Zo hadden we bijvoorbeeld pech na ons eerste album. (het platenlabel van de band, Poptunes, ging failliet nadat debuut Exits was uitgekomen, red.) We werden plotseling independent, ofwel indie. We wilden een contract, ook omdat andere bands die gedropt waren door hun label zo’n moeite deden een platendeal te krijgen. Het leek iets cruciaals, een platencontract.
Nathan: Die bands kwamen snel weer met een nieuw album op de proppen. Bij ons duurde dat langer. We wilden ervoor zorgen dat ons tweede album het beste zou zijn dat we konden maken.
Adam: Andere bands die plots zonder label kwamen te zitten waren zeer snel uit elkaar. Wij bleven om één of andere reden bij elkaar, haha.
Todd: We zijn nog nooit dik uitverkocht geweest. Maar we hebben een heel sterke werkethiek. We willen goede muziek maken. We willen niet klinken als een Coldplay of U2, maar onze geloofwaardigheid behouden door de tijd te nemen langzaam te groeien. Gelukkig hebben we zeer loyale fans.
Nathan: We maken misschien wel anthemic muziek, maar het is ook independent muziek. Daardoor is het voor ons al bijna onmogelijk om op festivals te spelen. Daarvoor heb je goede promotors of een groot label nodig. Maar begrijp ons niet verkeerd, we love being indie now. We doen wat we zelf willen.
WiM: Jullie muziek is in ontzettend veel tv-series en ook films en computerspellen te horen geweest. Belden jullie de regisseurs of zij jullie? En waarom lieten jullie je muziek op een dergelijke commerciële wijze horen?
Adam: We waren een aantal jaren terug in Los Angeles en daar hebben we flink wat goede contacten in die hoek gemaakt. Onze muziek is veelal episch en filmisch, dus regisseurs vinden in The Boxer Rebellion veelal wat ze zoeken voor hun productie. Wij vinden het een coole manier om onze muziek te verspreiden. Er komen vaak genoeg mensen naar onze shows die vertellen dat ze ons voor het eerst hoorden in Grey’s Anatomy of The Vampire Diaries. Bovendien werden we tot ons huidige album nooit op de radio gedraaid. Voor ons was het dus ook een beetje noodzaak. De rest van de promotie doet onze fanbase via mond-tot-mondreclame.
Livedata:
Donderdag 12 september: L’Orangerie / La Botanique, Brussel (BE)
WiM: Jullie vierde album Promises is sinds kort uit. Wat zijn jullie verwachtingen?
