×

Interview

28 augustus 2014

Philip Sayce in achtbaan van emoties

Geschreven door: Björn Groenen

Label: Mascot Provogue

De Canadese gitarist Philip Sayce komt op 25 augustus met zijn nieuwe album Influence. Sayce maakt een samenvatting van zijn invloeden uit de muziekwereld. Zo komen onder anderen klassiekers Larry Parypa, Gerry Roslie, Lowell George, Don Covay & Joe Richardson en Graham Nash voorbij. Sayce vertelt over de samenwerking met producer en co-writer Dave Cobb, zijn emotionele ervaringen in de muziekwereld, de ontmoeting met Little Richard en zijn studiotijd in Nashville.

Kun je vertellen wat het startpunt was van Influence?
“Het nieuwe album Influence kwam enkele maanden na het vorige album Steamroller (2012) in beeld. Destijds heb ik in Nashville samengewerkt met producer Dave Cobb. Dat beviel me zeer goed. Ik heb daarom tijdens mijn studiotijd voor Steamroller demo’s gemaakt voor Influece (2014). Zo heb ik het leeuwendeel in 2012 opgenomen, het resterende gedeelte later. De eerste versie van Influence hadden we dus al enige tijd op tafel liggen. De intentie om een nieuwe plaat te maken begon bij mijn enorme gedrevenheid. Dat had ik op dat moment. Ik wilde nummers schrijven voor komende albums. Influence is een eerbetoon aan muzikanten die ik waardeer. De eerste nummers die ik heb opgenomen waren Tom Devil (Ed Lewis and the Prisoners), Peace In The Valley (Thomas A. Dorsey) en Out Of My Mind (Cobb, Sayce). De laatstgenoemde track is geen cover en heeft ook niets met het concept ‘Influence’ te maken, maar is simpelweg een knaller [lacht]. We hebben voor Tom Devil een sample gebruikt uit de Alan Lomax Archive Of American Folk/Blues, een collectie van meer dan tienduizend opnames van Amerikaanse folk- en bluesmuziek. Lomax was een Amerikaanse folklorist, musicoloog en verzamelaar van volksmuziek uit de twintigste eeuw. De sample was een opname van Ed Lewis and the Prisoners. Zij brachten eind jaren vijftig liederen van de gevangen in Texas, Louisiana en Mississippi bijeen. Je hoort op deze opnames dat gevangenen aan het houthakken zijn tijdens het zingen. Het idee kwam van Cobb om die opnames te gebruiken voor Influence. Ik schrok van het idee om het sample te gebruiken voor mijn album, maar toen ik me er in ging verdiepen, merkte ik dat het een intens en krachtige sample was. Het geeft mij ook voldoening als ik weet waar die muziek vandaan komt. Ik respecteer het. Pop, rock- en rootsmuziek zijn muziekgenres met soul als basiselement. Dat was voor ons ook de aanleiding om deze plaat te maken. Terug naar de basis.”

Hoe heb je de studiotijd doorgebracht met producer Dave Cobb?
“Dave en ik zijn al enige tijd vrienden, dat werkt stukken gemakkelijker. Zo houden we van dezelfde muziek en de bijbehorende geluiden/effecten. Ik ben drie keer in de studio van Cobb geweest om aan Influence te werken. Alle nummers zijn live opgenomen op enkele overdubs na. De drumpartijen zijn door Chris Powell ingespeeld, de baspartijen door Dave Cobb. Deze samenstelling was overigens hetzelfde als bij Steamroller. Tijdens de opnames speelde ik met Powell in een opnamestudio, Cobb speelde basgitaar in de controlroom. Producer Cobb is fervent liefhebber van vintage apparatuur. In zijn studio staan dan ook de meest zeldzame versterkers, mengtafels en microfoons. Influence is opgenomen met een Helios mengtafel. Het merk is bekend geworden door opnames met Jimi Hendrix. Daarnaast heeft Vance Powell (Keb’ Mo, Jars Of Clay’s, Buddy Guy, Jack White, Alicia Keys, The Raconteurs) het album gemixt.”

Philip Sayce: “Misschien verkoop ik mijn gitaren dan wel om het geheel in leven te houden”

Hoe verliepen de opnamesessies in de studio?
“Zeer goed. We hebben het niet al te ingewikkeld gemaakt. De liveopnames zijn door Powell op een subtiele manier gemixt. Zo hebben de opnames dankzij hem meer ‘lucht’ gekregen. Hij heeft overigens intensief met ons samengewerkt. Sommige mixers doen hun werk, maar daar blijft het ook bij. Daarnaast heeft hij zijn eigen stijl op het album kunnen toevoegen. Cobb koos dan weer welke microfoons we nodig hadden. Het was een zeer aangenaam team, absoluut.”

Philip Sayce_3

Fade Into You is één van de meest melancholische nummers van het album. Het gaat over slechte ervaringen in de muziekwereld..
[Zucht] “Dit nummer is geschreven toen ik me depressief voelde. De tekst gaat over beloftes die platen- en filmmaatschappijen doen, maar niet nakomen. Dat zijn mensen die door valse beloftes succesvol zijn geworden. Ik dacht écht dat de film- en reclamewereld slecht waren, maar de muziekwereld.. is facking crazy. Kijk, er zijn mensen die je recht in de ogen kijken en iets beloven, maar niet nakomen. Zij doen namelijk het tegenovergestelde. Het kan dus pijnlijk zijn als je iemand vertrouwd. Fade Into You gaat dan ook niet over die eerste keer, tweede keer, tiende keer, vijftigste of honderdste keer, maar keer op keer op keer op keer. Zo is Fade Into You ook ontstaan. Het is geschreven tijdens een periode toen ik me geïsoleerd voelde. Mijn energie was er niet, mijn hart was gebroken. Mensen die zeggen dat ze er voor je zijn, maar dat niet doen. Over deze gevoelens gaat Fade Into You. Het zijn negatieve ervaringen, maar toch een hartverwarmende track. Er is een gitaarsolo op het einde. Het idee was om die haatgevoelens uit te spuwen om alles los te laten. Ik wilde mijn verhaal kwijt.”

Wat voor input heeft Dave Cobb op het album achtergelaten?
“Dave Cobb is mijn co-writer, producer en co-piloot. We hebben het album samen gemaakt. Cobb heeft een buitengewoon betrouwbaar gehoor. Wanneer de drumpartijen zijn ingespeeld, zitten we samen in de controlroom voor de check. Hij is een persoon die echt ingaat op de muziek. Iedere keer weer die terugkoppeling of het goed genoeg is. We hadden in de studio constant een dialoog met elkaar [lacht]. Op een gegeven moment hadden we diverse gitaarsolo’s voor een nummer in het bestand staan, maar konden we er maar één kiezen. Hij kan zonder twijfel zeggen welke solo geschikt is voor een nummer.”

Waar heb je hem ontmoet?
“We hebben elkaar ontmoet in Los Angeles, 2006. Hij kwam naar een show van mij kijken, toen nog met drummer Kenny Aronoff. Na het optreden kwam hij naar mij toe en zei: “Ik weet hoe ik jou moet opnemen, namelijk met drie microfoons.” Hij ging er later die avond dieper op in en sinds die tijd hebben we elkaar beter leren kennen. Vervolgens heeft hij mij uitgenodigd in zijn studio in Nashville.”

Wat waren de voor- en nadelen om met deze producer te werken?
“Het voordeel was dat Cobb mijn eigen stijl kan voortzetten op Influence. Ik heb voordat we aan deze plaat begonnen tegen hem gezegd dat ik het geluid van de liveoptredens van Stevie Ray Vaughan kan waarderen. Hij is hiermee al bekend, maar had meer research gedaan. Samen bekeken we welke versterkers en gitaren geschikt waren voor het album. Als ik een bepaald geluid in mijn hoofd had van een drummer, wist hij dat prima te vertalen op het album. Het enige nadeel wat ik kan bedenken is dat de studio van Dave Cobb ver van mijn woonplaats is. Ik woon namelijk in Los Angeles, hij in Nashville. Daarom bellen we elkaar regelmatig en Skypen we.”

Heb je een vermakelijke anekdote over de studiotijd?
“Nashville is geweldig. Ik kwam aan bij zijn studio en enkele medewerkers zeiden dat Little Richard aanwezig was. Ik kon het natuurlijk niet geloven, maar toen ik later op de dag uit de studio kwam, kwamen we elkaar plotseling tegen. Hij keek naar mij, ik naar hem. Hij knikte met zijn hoofd. Daarna begroette hij mij met zijn typische hoge soulstem. Ik kreeg direct een energiestoot in mijn lichaam. Toevallig, want ik bezocht die dag de Rock And Roll Hall Of Fame in Nashville (red. Little Richard is in 1986 als eerste opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame). Die ontmoeting met hem was voor mij zeer waardevol, vooral op dat moment toen ik met mijn opnames bezig was. Hij had een ongelooflijk positief aura om zich heen. Het leek alsof ik een elektrische shock van hem kreeg. He looks.. just facking great, man!

Hoe is het schrijf- en opnameproces ontwikkeld sinds het eerste soloalbum Peace Machine (2009)?
“Dave Cobb en ik werken inmiddels zes jaar samen. Hij komt iedere keer met nieuwe geschikte ideeën voor mijn albums en is nog altijd een zeer aangename producer om mee samen te werken. We hebben een aantal andere nummers opgenomen die niet op de plaat zijn verschenen, die komen op het volgende album. Het nummer Fade Into You was voor mij een mentale worsteling. Die kwam niet zomaar even aanwaaien. In dat schrijfproces is Cobb een fijne co-writer. Hij is mijn vriend, begrijpt dus waar ik naar toe wilde. Daarom was hij ook een geschikt bandlid om de baspartijen in te spelen. De release van Influence kwam overigens wat later dan gepland. In die periode ben ik aan een nieuw album gaan werken. Die is trouwens bijna klaar. Ook komt er een livealbum aan met onder andere optredens die zijn opgenomen in Los Angeles, Japan en Europa.”

Philip Sayce_2

Dave Cobb bespeelde de basgitaar op Influence, waar is je vaste bassist Joel Gottschalk gebleven?
“Joel Gottschalk stond bij mij in de planning, maar helaas hadden we niet genoeg budget om hem naar Nashville te halen. Dat was voor mij moeilijk, omdat hij mijn vaste bandlid is en tevens een geweldige bassist. Gottschalk is ook op de hoogte van het feit dat we de laatste twee jaar een beperkt budget hebben. Desondanks ondersteunt hij mij. Hij heeft een groot hart en zegt dat hij de situatie volledig begrijpt. Ik wist in de beginfase van Influence niet dat ik aan een nieuwe plaat aan het werken was. Dave Cobb en ik waren namelijk simpelweg muziek aan het maken in de studio. Later kwam het voorstel om een album op te nemen, maar met een beperkt budget. Enkele vrienden hebben mij dan ook ondersteunt om ervoor te zorgen dat het album kost wat kost gereleased wordt. Ik ben dus zeer dankbaar dat mijn platenlabel Mascot/Provogue het album gereleased heeft. Het was een pittige financiële klus. Het album Steamroller (2009) was daarentegen volledig anders. Zo kon ik bijvoorbeeld Joel Gottschalk enkele dagen naar Nashville halen. Misschien verkoop ik mijn gitaren dan wel om het geheel in leven te houden. Ik kan je verzekeren dat Joel Gottschalk op het livealbum aanwezig is. Ook zal hij te horen zijn op mijn komende album.”

Welke bandleden kunnen we verwachten tijdens de komende tour?
“Dat zal dan wel Joel Gottschalk worden op basgitaar en Rob Humphreys op drums. Alhoewel, dat kan ik niet met zekerheid zeggen. Er was namelijk een tournee gepland in april, maar die was gecanceld. Toen kwam een nieuwe aankondiging in september, maar ook die ging niet door [lacht]. De bandbezetting kan dus veranderen. Wanneer een nieuwe aankondiging komt, gaan we zitten voor de bandbezetting. Ik hoop dat we ook gebruik kunnen maken van een orgel. Maar dat hangt weer af van hoe groot het budget is.”

Wat heb je geleerd na de release van Influence?
“Dat is een goede vraag. Er zijn zoveel punten wat ik geleerd heb. Het eerste wat ik geleerd heb, is om positief en dankbaar te blijven. Ben dankbaar voor wat je hebt. Je familie, vrienden en liefde voor muziek. In mijn geval de mogelijkheid om muziek te maken. Daarnaast is gebruikmaken van relaties die je hebt belangrijk. Negeer illusies. Dat heeft er bij mij toe geleid om in te zien wie échte vrienden zijn. Kijk, in de muziekwereld beginnen ze al snel met zinnen ‘je bent mijn vriend’. Maar échte vrienden vertellen geen leugens over geldzaken. Het belangrijkste voor mij is dat ik positief moet blijven. Ik vind het dan ook hartverwarmend wanneer we over mijn album praten op dit moment. Dat ik de mogelijkheid heb en krijg om hierover met mensen te praten. Hoe cool is dat?”

Je bent fervent liefhebber van vintage versterkers, gitaren en effecten. Kunnen we dat ook verwachten tijdens de tournee?
“Ik ben inderdaad fervent liefhebber van vintage apparatuur, maar toch kan ik niet met zekerheid zeggen dat alles wat ik tijdens de komende tour gebruik vintage is. Ik houd altijd een oog in het zeil voor vintage apparatuur.”

Zijn de opnames digitaal of analoog opgenomen?
“Digitaal en analoog.”

Philip Sayce_4

Gebruik je studiotijd om te experimenteren of kom je volledig voorbereid de studio binnen?
“We komen de studio niet volledig voorbereid binnen. Zo werken Dave Cobb en ik al jaren samen. Dat is onze werkwijze. De nummers hebben een begin gekregen, maar dat is ook alles. In de studio begin ik akkoorden en melodieën te spelen, hij reageert daar op. Dat zijn de eerste opnames, de ruwe versie. Daarna gaan we dat meer uitwerken, dat zijn de tweede opnames. Als het zover komt dat die akkoorden en teksten een nummer gaat worden, doen we de derde en laatste opnames. Op deze manier creëren we meer spontaniteit in het spel.”

Je bent met een nieuw album bezig, een livealbum komt eraan. Wat kunnen we nog meer verwachten?
“Dat zijn op dit moment de enige twee projecten waar ik mee bezig ben. De updates verschijnen op mijn website philipsayce.com.”