De Amerikaanse band Lifehouse komt na intens onzekere jaren over de toekomst met een definitieve doorbraak: met het nieuwe album Out Of The Wasteland stormt de band binnen op nummer één in eigen land. Met enige verbazing en een grote hoeveelheid zelfvertrouwen begint de band daarom ook aan een Europese tournee. Een uitvoerig gesprek met de heren van Lifehouse over Out Of The Wasteland.

Na jaren van onzekere tijden binnen Lifehouse, hakt zanger Jason Wade knopen door. Hij is de persoon die de band na dertien jaar non-stop toeren uit het water heeft getrokken om een nieuwe start te maken. “Om eerlijk te zijn waren we niet eens van plan om een nieuw album te maken. Het was puur gevoelsmatig gegaan. Na dertien jaar non-stop toeren heeft de band een pauze ingelast van twee jaar. Dat was wel even nodig. We waren namelijk zo uitgeput door die intensieve tournees in combinatie met het maken van nieuwe albums en releases. Het was daarom verstandig om even op adem te komen. In die pauze zijn zanger Jason Wade en bassist Bryce Soderberg begonnen met een soloalbum. Ook drummer Rick Woolstenhulme heeft niet stilgezeten en is tijdelijk invaller geweest bij de Goo Goo Dolls. Alle werkzaamheden rondom Lifehouse hebben we daarom dan ook even stilgelegd. Het is overigens wel prettig om na dertien jaar met andere projecten bezig te zijn. Het vergroot namelijk ieders creativiteit in alle opzichten. Na verloop van tijd had Jason Wade enkele teksten geschreven die uiterst geschikt waren voor Lifehouse. Dat liet hij weten en bracht ons daarom samen in zijn eigen home-studio in Los Angeles. De eerste songs van het album die hij liet horen waren Hurricane en Flight. Vervolgens zijn wij begonnen met de backingtracks voor deze nummers. Uiteindelijk kregen wij de smaak weer te pakken en konden we niet stoppen met het schrijven van nieuwe nummers.”

De energie binnen de band is naar eigen zeggen teruggekeerd. De band geeft aan dat ze geen bepaald concept in hoofd hadden voor een nieuw album. “Het was niet zo dat we een bepaald genre hadden voor Out Of The Wasteland. Dat proberen we eigenlijk altijd te vermijden tijdens het maken van een nieuw album. Het gevaar is namelijk dat nummers daardoor te geforceerd worden geschreven. Er zijn overigens wel uitzonderingen die we maken. Zo houden we altijd in ons achterhoofd dat we terug willen naar de roots oftewel back-to-basic. Daarmee bedoelen we de sounds die we creëren van onze allereerste albums. We merken in de reacties die we over het algemeen krijgen dat onze fans de eerste platen het meest waarderen. Daar houden wij ook zeker rekening mee. Maar soms moet je rekening houden dat het commercieel moet zijn. Zeker wanneer je een contract hebt gesloten met een platenmaatschappij. Jason Wade heeft de nummers in een tijdsbestek van anderhalf jaar geschreven. In totaal hebben we ongeveer twee jaar over Out Of The Wasteland gedaan.”

Lifehouse: “We waren in die periode uitgeput van het toeren en het maken van albums”

De band zegt dat het af en toe worstelt met commercie en eigen inbreng. Maar aan inspiratiebronnen geen gebrek. “Jason Wade haalt zijn inspiratie uit zijn persoonlijke levenservaringen. Daarnaast worden we geïnspireerd door de wat oudere bands als Tom Petty & The Heartbreakers, The Rolling Stones en The Beatles. Ook halen wij onze inspiratie uit kunstwerken, films en literatuur. De studio ziet er uit als een mancave [lacht]. Zo zijn de muren gemaakt van baksteen, er is een biertap geïnstalleerd en in iedere hoek staan vintage versterkers, gitaren en keyboards. We houden wel van die vintage atmosfeer in de studio. Wat betreft akoestiek wilde we in de richting van het klassieke Abbey Road Studios gaan, dus je ziet veel houtwerk. Daarnaast hebben we veel geluidsapparatuur zoals mengtafels en outboard gear. In de studio heeft Jason Wade ongeveer tachtig vintage gitaren staan. Ja, we zijn vintage-minded [lacht]!”

Jason Wade heeft dan wel het begin kunnen maken van Out Of The Wasteland. Maar zonder co-producer Chris Murguia was het misschien wel helemaal anders gelopen. “Chris Murguia is een belangrijk persoon voor ons geweest in het begin stadium. Hij weet exact welke koers Lifehouse aan moet houden om echt terug naar de roots te gaan. Naast het feit dat hij co-producer is, werkt hij ook als gitaartechnicus voor ons. Hij heeft daarom veel inzicht in het werk wat wij doen. Verder hebben wij de opnames door vier engineers laten mixen. Dat hebben wij gedaan zodat wij een ruime keuze konden maken uit verschillende versies van tracks. Daar hebben we overigens twee maanden voor uitgetrokken [lacht]. Enfin, het moest gewoon goed zijn. Daarnaast hebben wij de mastering laten doen door Sterling Sound in New York. Zo kwamen wij in aanraking met de legendarische mastering-geluidstechnicus Ted Jensen. Hij was voor ons de kers op de taart.”

Die tijden dat Lifehouse ruime keuze had uit verschillende legendarische engineers zijn wel eens anders geweest. “We hebben tijdens het maken van het eerste album No Name Face (2000) behoorlijk veel hulp moeten krijgen van buitenaf. Voordeel is dat we daardoor veel ervaring hebben opgedaan en van fouten hebben geleerd. Destijds waren de opnames met taperecorders opgenomen. Vandaar de sound ook betrekkelijk rauw en verwilderd was. Momenteel doen wij dat digitaal met het hulpprogramma Pro Tools. Het grootste voordeel is dat we hierdoor veel sneller en effectiever kunnen werken. Na het maken van een album reflecteren we altijd terug op de werkzaamheden in de studio. Die leermomenten nemen we vervolgens mee naar het volgende album. Aangezien we een eigen studio hebben, kunnen we op ieder moment in de studio terecht voor opnames. Dat is natuurlijk wel een groot voordeel, aangezien de huurprijzen van professionele studios tegenwoordig belachelijk hoog zijn. We hebben voor dit album genoeg geëxperimenteerd in de studio. Zo is het altijd een speurtocht naar de juiste versterkers, effecten en gitaren voor een album. Een album heeft ook onverwachte momenten nodig om verfrissend te blijven. Zo proberen we altijd met verschillende invalshoeken nummers te schrijven. Het is voor ons van belang om mensen in ons productieteam te hebben die verschillende eigenschappen hebben.”

“De commercie in onze muziek is sinds Almeria (2012) duidelijk te horen”

De band geeft aan dat er binnen Lifehouse een sterke hiërarchie heerst. Belangrijk, vinden zij. “Jason Wade is de kapitein van het schip. Hij heeft dan ook vaak het laatste woord binnen het team. Belangrijk, want wij houden structuur. Ongeveer zeventig procent van het album is daarom dan ook door hem geproduceerd. Wanneer Jason nummers schrijft, doet hij dat vaak alleen. Zo kan hij zich volledig focussen op de vrijheid die hij krijgt, zonder dat er druk aanwezig is op zijn schouders afkomstig van platenmaatschappijen. De commercie in onze muziek is sinds de vorige release Almeria (2012) duidelijk te horen en flink toegenomen. Daar zijn platenmaatschappijen heel goed in. Dat is alleen niet echt waar wij in eerste instantie op zoek naar zijn.”

De Europese tournee is onlangs geleden begonnen. Voor hen ‘een geschenk uit de hemel’. “We verheugden ons al een hele lange tijd op deze tour aangezien we hier een behoorlijke periode niet meer zijn geweest. Daarnaast is onze tour met Nickelback spijtig genoeg gecanceld. Daar waren we wel even van geschrokken. Een drukke Europese tour is voor ons dan wel even een geschenk uit de hemel. Verder hebben we nog geen nieuwe uitdagingen op het programma staan. We leven op dit moment van dag tot dag.”