×

Interview

12 juni 2014

Interview: Kenny Wayne Shepherd praat over Goin’ Home

Geschreven door: Björn Groenen

Label: Mascot

Na vijf Grammy nominaties, multi-platinum bluesalbums is het voor de Amerikaanse gitarist tijd voor een nieuwe uitdaging. Dit keer nodigt hij gastmuzikanten Ringo Starr, Joe Walsh, Warren Haynes, Keb’ Mo, Robert Randolph, Kim Wilson en Brady Blade Senior uit om samen met hem te spelen. Een gesprek met gitarist Kenny Wayne Shepherd over zijn nieuwe album.

WiM: Goin’ Home is opgenomen in je geboortestad Shreveport, Louisiana. Vertel eens waarom.
‘Wanneer ik de originele bluesnummers op het album terugluister, moet ik denken aan mijn jeugdtijd. In die periode heb ik gitaar leren spelen en ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met bluesmuziek. Mijn gedachten gaan dus weer terug in de tijd als ik die originele nummers hoor. Het was naar mijn mening dan ook gepast om dat gevoel te vertalen op een nieuw bluesalbum, opgenomen in mijn geboortestad waar het allemaal begon voor mij.’

WiM: Het gehele album is binnen elf dagen opgenomen. Hoe is het mogelijk om binnen die tijd een compleet album op te nemen?
‘Dat is routine, want elf dagen studiotijd is voor mij op dit moment gebruikelijk. Sommige bluesmuzikanten hebben zelfs een compleet studioalbum opgenomen na twee of drie dagen. De opnames die we gedaan hebben zijn in één grote studiozaal gedaan, zodat het live klinkt. Ook hebben we geprobeerd om de nummers op dezelfde manier op te nemen als toen. Hiervoor gebruikten we een analoge taperecorder.’

WiM: Op het album staan populaire tracks zoals The House Is Rockin’, Breaking Up Somebody’s Home en Born Under A Bad Sign. Maar ook enkele minder bekende tracks. Kun je uitleggen waarom je hiervoor hebt gekozen?
‘Voor mij zijn alle nummers die op het album staan geen populaire bluestracks. Als men Stevie Ray Vaughn zegt, denken we hoogstwaarschijnlijk aan nummers als Pride And Joy en Texas Flood en niet zo snel aan House Is Rockin’. Ik heb geprobeerd om voor nummers te kiezen die niet vaak op een bluesalbum belanden. De track Born Under A Bad Sign is misschien een uitzondering. We waren er unaniem over eens om het nummer niet op het album te plaatsen, maar toen gitarist Keb’ Mo zijn bijdrage aan het nummer had geleverd, kon ik er niet meer omheen. Mijn grootste doel was dus om de meer onbekende songs te coveren. Tegenwoordig horen we zoveel goede muziek van bluesmuzikanten, deze keer wilde ik de focus op minder populaire tracks leggen. De luisteraar van het album wordt dus gevraagd om wat dieper te graven in het archief van een bluesartiest.’

WiM: Je hebt besloten om midden in vorige tour elf dagen vrij te houden om te schrijven voor het nieuwe album Goin’ Home. De touringbus ging naar Blade Studios. Waarom is deze studio zo belangrijk voor jou?
‘Het feit dat ik nog nooit een album heb opgenomen in mijn geboorteplaats Shreveport, maakt het bijzonder. Daarnaast ben ik lang bevriend met co-producer Brady Blade. Zijn vader en mijn vader kennen elkaar ook al een lange periode, dus zodoende komt geschiedenis weer bij elkaar.’

WiM: Producer Brady Blade (Emmylou Harris, Steve Earle, Dave Matthews) is eigenaar van Blade Studios. Wat voor input had Blade op Goin’ Home?
‘Blade is niet alleen een uitstekende producer geweest, maar heeft ook percussie gedaan. Ik moet zeggen dat co-producer Bill Pfordresher ook een grote indruk heeft achtergelaten bij mij. Hij is namelijk degene geweest die mij heeft ontdekt en de allereerste demosessies heeft opgenomen. Pfordresher heeft mij overigens ook geholpen om een platencontract binnen te slepen. Toen ik hem ontmoette, ging ik al snel een team om mij heen organiseren die ik sinds mijn jeugdtijd ken. Dat heb ik gedaan omdat die personen mij weer herinneringen naar boven halen. Brady Blade en Bill Pfordresher waren daarom ook voor mij een perfect duo om mee samen te werken. Deze twee heren zitten in de controlroom, waar de opnames worden gedaan, als wij in de studiozaal spelen. Ik moest op hen kunnen vertrouwen of het goed was of niet.’

WiM: Welke lessen heb je geleerd na het maken van dit album?
‘De manier waarop het album is opgenomen. Het was voor ons namelijk belangrijk dat bluesmuziek authentiek blijft. Tegenwoordig zijn muzikanten helemaal weg van opnameprogramma’s als Pro Tools en andere digitale technologie. Zij nemen hun plaat dan ook laag voor laag op. Het is naar mijn mening juist zinvol wanneer een band de opnames live inspeelt, omdat het album dan authenticiteit met zich meekrijgt.’

WiM: Hoe verliepen de opnames, mixing en mastering?
‘De gehele plaat is analoog en met een twee inch taperecorder opgenomen. Dat wil zeggen dat we ook geen clicktrack, autotuners of andere hulpmiddelen hebben gebruikt. Het album is in dezelfde studio gemixt door Eric Thorngren. Dat is gedaan op een half-inch tape. Bob Ludwig heeft Goin’ Home uiteindelijk analoog gemasterd in Gateway Mastering Studios (Portland). Op deze manier zijn bijna al mijn albums opgenomen.’

WiM: Tony Franklin is jouw vaste bassist. Tommy Shannon, voormalig bassist van Stevie Ray Vaughan, had ik een meer logische keuze gevonden, omdat hij met jouw huidige drummer Chris Layton speelde in de Stevie’s band Double Trouble.
‘Tommy Shannon is inderdaad een zeer fijne bluesmuzikant, omdat hij op veel bluesalbums heeft gespeeld. Helaas doet hij het de laatste tijd rustig aan en toert hij minder vaak.’

WiM: Je hebt een aantal gastmuzikanten uitgenodigd zoals Ringo Starr, Joe Walsh, Warren Haynes, Keb’ Mo, Robert Randolph, Kim Wilson en Brady Blade Senior. Vertel eens hoe het was om met deze gerenommeerde muzikanten te werken.
‘Ik heb een zeer comfortabel gevoel gekregen toen ik de opnames terugluisterde. Alle gastmuzikanten zijn extreem getalenteerd en ik waardeer hun tijd voor deze opnames. Ik bel ze gewoon op en vraag of ze een bijdrage willen leveren op mijn plaat. Dat gaat gemakkelijk, omdat ik deze heren al een hele tijd ken.’

WiM: Brady Blade zegt dat jij een tijdens de opnames een perfectionist bent. Ben jij je daarvan bewust?
‘Ja, zo zit ik in elkaar. Als het neerkomt op mijn eigen muziek, dan ben ik perfectionistisch. Maar op een bepaald punt moet je daarvoor wijken en een zijstraat nemen. Als je niet perfectionistisch bent, worden de opnames vanzelf meer authentiek. Het was dus even zoeken naar de juiste balans, want je wilt de mixing en mastering natuurlijk zo goed mogelijk doen. Soms moet je dan ook afwegingen maken en accepteren zoals het is. Er zijn opnames gemaakt die bij lange na niet afgewerkt zijn, maar dat is juist de schoonheid van bluesmuziek.’

WiM: Hoe was het om de opnames in een grote studiozaal te doen?
‘Dat was een geweldige ervaring, zo heb ik bijna al mijn platen opgenomen. Het live-gevoel nastreven is voor mij belangrijk. De basversterker, gitaarversterker en zangversterking waren dan wel in een isolatiekamer, maar wij waren samen in één grote studioruimte met instrumenten. Omdat de plaat opgenomen wordt door een taperecorder, kunnen wij geen fouten permitteren. Alles wordt namelijk opgenomen. Maar in sommige gevallen kan het een ‘goede fout’ zijn, omdat het dan weer niet perfectionistisch klinkt [lacht]. Het is wél mogelijk om tijdens de mastering fouten uit de taperecorder te halen, maar dat ga je zonder twijfel horen in het eindresultaat. In de grote studiozaal waren microfoons aanwezig die alle geluiden opnamen, zodoende kregen we de juiste authenticiteit.’

WiM: Hoeveel tape is er weggegooid?
‘Er is geen tape weggegooid hoor [lacht]! We hebben wel enkele andere nummers opgenomen die niet op het album zijn verschenen.’

WiM: Frontman Noah Hunt zei dat Goin’ Home muzikaal gezien ‘het meest pure en beste album ooit gemaakt is door de Kenny Wayne Shepherd Band. Hoe denk jij hierover?
‘Ik geef Noah Hunt zeker gelijk omdat het inderdaad een album is geworden dat puur is, zonder toevoegingen die tijdens de mixing of mastering zijn gedaan. Wat je hoort op het album is ook wat er is gebeurd. Ik vind het wél moeilijk om te zeggen dat het de beste plaat is die we ooit hebben gemaakt, omdat ik albums zie als mijn kinderen. Je kan dan ook niet zeggen dat je een favoriet kind hebt.’

WiM: Kun je een anekdote vertellen over de opnames?
‘Nou, tijdens de opnames was ik zeer gefocust en naar mijn mening ook erg georganiseerd. Maar tegelijkertijd was het ook een comfortabel gevoel, omdat we houden van wat we doen. De originele tabs van de gecoverde tracks hadden we voor ons liggen, maar door onze eigen persoonlijke inbreng kwam iedereen met spontane ideeën. Zo stelde Brady Blade Senior zelf voor om Can’t Judge A Book te zingen. Ik heb hem niet gevraagd om dat te doen, maar toen hij die track begon te zingen waren we helemaal om. Die track hebben we dus meteen op het album geplaatst.’

WiM: Zijn er al plannen voor een nieuw album met de Kenny Wayne Shepherd Band?
‘Jazeker, we zijn alweer nummers aan het schrijven voor een nieuwe plaat. Daarnaast zijn er ook plannen om een live-dvd te maken.’