×

Interview

28 september 2020

De nieuwe muzikale wereld van Everything Everything

Geschreven door: Dick Hovenga

Label: Awal Records

Met hun nieuwe en wederom erg goede nieuwe album Re-Animator in de winkels zou het uit Manchester afkomstige Everything Everything natuurlijk midden in en tour langs de belangrijkste podia ter wereld moeten zijn nu. Door het nogal hardnekkige Covid aan huis geplakt, pakken wij de mogelijkheid om telefonisch weer even met bassist Jeremy Prichard bij te kletsen.

‘Ja, natuurlijk voelt het raar om nu niet onderweg te zijn,’ zo vertelt hij gelijk. ‘Alles wat we momenteel voelt raar. Vrijwel ons gehele nieuwe album was afgelopen jaar opgenomen en begin van het jaar volledig gemixt en klaar. Gelukkig maar want toen we begonnen na te denken over video’s voor onze single’s, of hoe je dat tegenwoordig in deze nieuwe streamingtijden ook noemt, ging de wereld op slot en moesten we nieuwe manieren vinden’.

‘Gelukkig is creativiteit ons niet vreemd (lacht) en hebben we in samenspraak met de makers digitaal fijne oplossingen gevonden. Gelukkig sloot het thema van onze eerste single In Birdsong dan wel weer heel erg op deze tijd aan. Ik denk dat het verhaal over met de tijd stil staan en kijken en voelen wat en waar we zijn en waar we mee bezig zijn, volledig op de periode waarin we zitten aansluit. Vreemd dat zo’n song, echt vorig jaar al van tekst voorzien, zoveel impact weet te hebben de afgelopen maanden, dat hadden we nooit kunnen vermoeden’.

‘Helemaal mooi omdat juist die song ook een wat andere muzikale koers voor ons verbeeldde. Na ons vorige album A Fever Dream, wat natuurlijk echt een voortzetting was waar we met het daarvoor uitgebrachte Get To Heaven ingeslagen waren, wilden we weer een grote muzikale stap maken. Jonathan (Higgs, zanger van de band die ook alle teksten schrijft) wilde qua verhalen ook wat meer de persoonlijk kant op, minder met grote vraagstukken aan de slag. Daarnaast wilden we ook qua muziek iets intiemer tegelijk avontuurlijk aan het werk’.

‘Na zoveel jaren bij elkaar weten we natuurlijk allemaal wel waar we toe in staat zijn en de afgelopen jaren hebben we onze sound steeds beter weten definiëren en als muzikanten zijn we doorgegroeid. Iets wat we heel belangrijk vinden omdat meer kennis op je instrumenten gewoonweg meer mogelijkheden geeft. We zijn vanaf het allereerste moment al niet van de voorspelbare motieven, maken los van elkaar altijd weer onze invulling van de song anders. Tegelijkertijd dagen we elkaar uit. Waardoor er in onze songs als vanzelf onvoorspelbare motieven zijn ontstaan. En op het moment dat dat er in sluipt gaat dat er onbewust altijd in natuurlijk. Dat is de manier waarop we songs schrijven.

Met John Congleton, de producer die ons nieuwe album Re-Animator deed, hadden we al de afspraak gemaakt dat we alles in twee weken zouden gaan opnemen. Voor ons behoorlijk kort. Maar John vond het een goed idee om niet teveel te overdenken en niet teveel overdubs te doen ook. Er dus eigenlijk een vrij pure opnamen van te maken. Wij kunnen onze songs nog wel eens te lang overdenken er van alles bij te halen of juist af te schaven, dus dat klonk gelijk als een uitdagende manier om te werken. Wij zijn nog erg van het demo maken, oefenen, opnieuw een demo maken en dat gelijk een heel goede waardoor je bijna studiokwaliteit hebt. Dat voelt goed bij ons en geeft je ook de tijd je eigen partijen goed uit te werken’.

‘Als we de songs daarna spelen valt alles eigenlijk alles in elkaar. En songs die niet werken vallen al snel af of we pakken elementen die we in andere songs kunnen verwerken. Het bekende bandprincipe dus. Maar met een heldere en immer optimaal denkende geest als Jonathan (Higgs) is dat altijd anders. Nu hebben we onszelf al nooit als een normale band gezien, laat staan gitaarband zoals we soms genoemd worden. Zoals je weet luisteren we alle vier net zo gemakkelijk naar Beyoncé, of Destiny’s Child voorheen, als naar Radiohead en is onze muziek daar een afspiegeling van. Hopelijk een eigenzinnige. Voor ons is muziek maken immer zoeken naar avontuur en wat onze laatste twee albums een wat voller geluid hadden wilden we samen met John (Congleton) op zoek naar een dieper, meer intens tegelijk intiemer geluid. De teksten van Jonathan sluiten daar perfect op aan’.

‘Platenmaatschappij RCA/Sony wilde ons graag behouden,’ zo gaat Jeremy verder ‘maar we vonden het tijd om een andere kant op de gaan. De mensen die ons destijds tekenden zijn allemaal weer een andere weg gegaan en op één of andere manier hadden wij het idee dat de deal die platenlabel Infinity Industries, onderdeel van Ewol Recordings, het dichtstbij zelf een platenlabel hebben stond. Hun policy is volledig transparant terwijl hun deals eigenlijk precies hetzelfde zijn zoals bij grote platenmaatschappijen als RCA/Sony. Dat gaf ons gelijk een goed gevoel. In het begin maakten we en plakten we zelf onze tapes en hoesjes en verkochten we die bij optredens. Wat daar de opbrengst van was betekende vaak in welk hotel we met hoeveel personen op een kamer we konden slapen (lacht)’.

‘Tegenwoordig is alles zo ongelooflijk versnipperd door streaming en fysieke verkoop dat je door alle administratieve afhandeling vaak niet meer exact weet wat je nu verdiend hebt, of beter wie er nu precies veel aan verdient en waarom je als muzikant aan het einde maar zo weinig krijgt terwijl je best veel streams hebt behaald. En dan heb ik het zeker niet alleen over Spotify maar juist ook over partijen als You Tube die op basis van videoviews al helemaal vrijwel niets afdragen. De administratie bij Ewol is transparant en helder en dat geeft ons een goed gevoel. Ook voor de toekomst’.

‘Al mag de toekomst nu ook wel weer eens spelen worden. De eerste maanden van de lockdown mochten we niet bij elkaar in de oefenruimte zijn en omdat alleen Jonathan en ik nog in Manchester wonnen was reizen daarna met alle restricties ook wat moeilijk. Omdat we vanaf maart al op tournee zouden zijn, de release van de plaat is een paar keer uitgesteld geweest omdat er misschien toch gespeeld kon gaan worden later in het jaar, en wij er helemaal klaar voor waren hebben we dus maar even wat rust genomen zodat we er straks volle bak voor kunnen gaan’.

Foto Jeremy: Anthony Abbott