In de schijnbaar eindeloze rij aan talentvolle jazzmuzikanten die uit Groot-Brittannië komen kunnen we sinds 2016 ook Emma-Jean Thackray toevoegen. Een multi-instrumentaliste met een heerlijke muzikale veelzijdigheid die na een handvol EP’s nu met Yellow een machtig klinkend overrompelend debuut uitgebracht heeft. Eén van de allerbeste debuten van een Britse jazzmuzikant in de afgelopen jaren zelfs. Met (eindelijke weer) optredens op komst (onder meer Supersonic Jazz op 20 november) moesten we Emma-Jean natuurlijk spreken.

‘Ik heb er eerlijk gezegd niet echt over nagedacht’, zo vertelt ze ‘Maar het uitbrengen van een album vlak voor de zomer met festivals op komst in het najaar – eindelijk weer!! – was zo gek nog niet. Het werd gewoonweg tijd dat het album uit kwam. We hebben het album in drie perioden opgenomen om te beginnen het najaar van 2019 en de opnamen zo ver als afgerond in de eerste maanden van 2020, dus vlak voordat Covid ons leven kwam verstoren. Toen alles even kort in de zomer van vorig jaar weer wat meer open ging hebben we de blazers en strijkers aan de songs kunnen toevoegen. Vervolgens heb ik nog wat maanden aan de songs en de volgorde van het album kunnen sleutelen maar toen was ik er wel klaar mee en kon de release datum gepland worden.’

We krijgen het over het proces van EP’s opnemen in vergelijking tot een compleet album. ‘De inspiratie voor het album kwam voornamelijk uit het luisteren naar jaren zeventig jazz, vooral de door keyboards gedreven sounds van George Duke en zijn kompanen, en heel veel spiritual jazz. Alice Coltrane is altijd een grote inspiratie. Eigenlijk waren het de drie composities Mercury, Our People en Spectre die uiteindelijk de basis werden van wat Yellow zou gaan worden. Ik voelde dat ik met het schrijven van die composities meer stukken in die stijl wilde gaan schrijven en dan een album naar mijn gedachten en dromen kon maken. Ook dat er veel meer dan een EP in zat deze keer. En eigenlijk ging het daarna bijzonder snel. Zowel qua het schrijven als het opnemen van de composities. Ik hou van inspiratievolle opnamen en ben niet zo van het lang doorspelen van composities en ze dan opnemen. Eigenlijk geef ik niet veel meer dan schetsen van de composities en laat dan de muzikanten hun intuïtieve muzikale gevoel volgen. Bij de drummer is dat misschien iets duidelijker/concreter maar ik houd mijn muziek het liefst zo vrij mogelijk. Met muzikanten als Elliot Galvin (toetsen) weet je met zo’n vrije methode dat je dan zelfs het allerbeste zult krijgen.’

‘Omdat ik zelf een flink aantal instrumenten (trompet, bas, gitaar, toetsen) speel heb ik zelf erg veel kunnen opnemen en niet al te veel muzikanten, naast de vertrouwde gezichten van mijn band, hoeven vragen. Daarnaast ben ik druk bezig geweest om veel instrumenten te dubben. Mijn eigen vocalen (ze heeft ook nog een prachtige stem, red.) in achtergrondvocalen en de strijkers, er waren er eigenlijk maar drie in de studio aanwezig, mochten best wat voller klinken, vond ik. Die zeventiger jaren producties, waar ik dus veel naar luisterde in de aanloop van Yellow, hebben een lekker volle sound die ik zeer aangenaam vind. Ze klinken ambitieus en rijk in arrangementen. Omdat de songs eigenlijk muzikaal al in die twee sessies einde 2019 en begin 2020 al stonden en pas in de zomer de mogelijkheid strijkers en blazers als extra over de songs gezet zouden worden, kon ik ruim de tijd nemen om de arrangementen te schrijven die de songs die weldadige jaren zeventig sfeer meegeven. Een sfeer die trouwens ook zo bij de broken beats scene gold die zich einde jaren negentig, begin van de nieuwe eeuw vanuit Londen roerde. Dat er invloeden van die scene in mijn muziek zat, daar was ik me eigenlijk helemaal niet bewust van totdat Gilles Peterson mij dat vertelde, toen ik hem een paar maanden terug het gehele album liet horen. Ik ben altijd groot fan geweest van bands als 4Hero en Bugz In The Attic en de scene die daar omheen hing dus er zullen onherroepelijk invloeden daarvan in mijn muziek terecht gekomen.’

‘Natuurlijk is de muziek die je zelf creëert een combinatie van waar je voor gestudeerd hebt op het conservatorium en wat je daar aan invloeden meekrijgt maar zeker ook de muziek die je zelf onderweg oppikt. Mijn muzieksmaak is sowieso bijzonder breed. Mijn eerste stappen in de muziek maakte ik nadat ik Kurt Cobain en Nirvana hoorde en zag. De gift van ontzettend goede songs schrijven en deze met enorm veel passie en energie voor het voetlicht brengen zag ik bij hem en de band optimaal terugkomen. Ik voelde gelijk dat ik dat ook wilde. Vervolgens slokte de jazz en alle variaties en de grote vrijheid in muziek maken die het genre tot wellicht het mooiste maken, me volledig op. Maar ik ben ook DJ en draai dan net zo gemakkelijk house en techno, tevens genres die een diep waar ik een diepe liefde voor heb.’

We krijgen het over haar label Movementt. ‘Een eigen label hebben klonk als een droom maar ook als veel werk. Maar ik wilde niet in een bepaald model mijn platen gaan maken, juist de vrijheid hebben te doen wat ik op dat moment voel. Als je een beginnend muzikant en componist bent heb je het idee dat iedereen je in een bepaald stramien wilt duwen. Je krijgt veel te veel ideeën aangereikt over wat en hoe je zaken moet doen en ik was daar al snel klaar mee. Ik wilde ook geen verschillende projecten onder verschillende namen gaan maken maar mezelf de ruimte geven om gewoon alles onder mijn eigen naam uit te brengen. De ene keer zal dat een experimentele jazzplaat zijn, of een jazzplaat gevuld met pure spiritual jazz, de andere keer een plaat die juist de techno induikt, die de wegen van de electronic uitspit. Met het startten van Movementt (waarop ze reeds in 2016 de fameuze Walrus EP uitbracht red) ontweek ik alle bemoeizucht en kon ik mijn eigen plan trekken. Hoewel je zelf dan wel alle kosten voor het opnemen van EP’s of een album moet ophoesten betekent het dus wel alle muzikale vrijheid behouden.’

‘En aangezien ik zelf al behoorlijk wat instrumenten bespeel en voor opnamen minder muzikanten nodig heb kan ik de kosten binnen de perken houden. Ik weet wat het hebben van vrijwel geen geld is. Mijn beginjaren in de muziek waren zwaar en ik had veel moeite geld bij elkaar te sprokkelen om rond te komen. In de vervolgjaren werd alles gelukkig beter maar die beginjaren vergeet je nooit, daar wil je nooit in terug belanden, dus ik ben me altijd bewust van geld en wat er mee te doen. Movementt levert me in alles een betere deal op en nu ik voor het album een deal met het legendarische electronic platenlabel Warp heb kunnen sluiten, die Yellow nu wereldwijd in de winkels kan brengen, kan ik niet blijer zijn. Nu maar hopen dat de mensen Yellow mooi vinden en naar de winkel komen om de plaat te kopen. En vooral dat we naar de mensen toe kunnen komen om de songs van het album live te spelen. Ik weet nu al dat we na al die Covid ellende als band elk optreden weer boven onszelf zullen gaan uitstijgen. Elk optreden tot het uiterste zullen gaan het publiek te overtuigen.’