×

Recensie

20 januari 2015

Francis Poulenc – Dialogues Des Carmélites

Geschreven door:

Uitgebracht door: Erato

Hoewel ze slechts een kort leven beschoren was, wordt de Groupe des Six nog steeds beschouwd als kenmerkend voor de muziek van Francis Poulenc gebruikt. Dit zestal componisten bestond uit Germaine Tailleferre, Darius Milhaud, Arthur Honegger, Louis Durey, Georges Auric en Francis Poulenc. De componisten behorende tot deze groep wilde nieuwe muziek maken die lijnrecht stond tegenover de zware romantiek van Richard Wagner en Richard Strauss. De muziek van Les Six is lichtvoetig, melodieus, toegankelijk en humoristisch. Van Francis Poulenc werd wel gezegd dat hij de enige was die nieuwe melodieën wist te componeren in een tijd waarin dat onmogelijk werd geacht.

Francis Poulenc componeerde zijn opera Dialogues Des Carmélites tussen 1953 en 1955. Het is een geromantiseerde versie van het verhaal van de Martelaren van Compiègne; een groep Karmelieten nonnen die in het Parijs van 1794 door de guillotine gedood werden in de nasleep van de Franse revolutie. In tegenstelling tot de muziek die Poulenc in het interbellum componeerde is de muziek in deze opera alles behalve lichtvoetig, humoristisch en toegankelijk. Melodieus is ze wel en daarnaast ingetogen, donker en van een religieus karakter.

Erato bracht eind vorig jaar (november 2014) een uitvoering van Dialogues Des Carmélites uit op twee DVD´s of een BluRay disc. Het Philharmonia Orchestra & Chœur du Théâtre des Champs-Elysées staat onder muzikale leiding van Jérémie Rhorer, terwijl de enscenering in de capabele handen lag van Olivier Py. De opnames vonden plaats in 2013 in het Théâtre des Champs-Elysées.

De zang van vooral Patricia Petibon als Blanche de la Force is gevuld met religieus fanatisme en een vervreemdende gekte. Het is opvallend hoe de muziek verandert iedere keer als zij zingt. De enscenering is rein en sober en past zeer goed bij het onderwerp. De laatste scene van de eerste akte is zeer indrukwekkend door een imposante regievondst. De tweede akte heeft een wat saaier karakter, maar de derde akte en het einde van de opera zijn wederom erg indrukwekkend. Hoewel hij het spektakel van een klassieke opera mist is Dialogues Des Carmélites toch een zeer imposant werk.