×

Recensie

Eigentijds

06 juni 2017

Penguin Cafe

The Imperfect Sea

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Erased Tapes

The Imperfect Sea Penguin Cafe Eigentijds 4.5 Penguin Cafe – The Imperfect Sea Written in Music https://writteninmusic.com

Het voormalige Penguin Café Orchestra, ooit opgericht door Arthur Jeffes als eerbetoon aan zijn vader Simon Jeffes, is sinds hun vorige album The Red Book Penguin Café geworden. De nieuwe band herneemt tijdens livesets nog steeds het klassiekere Penguin Café Orchestra werk, maar drijft zo langzamerhand veel meer op het nieuwe reportoire.

De veelkoppige band blijft interessant voor zowel fans die vertrouwd zijn met eerder werk, als voor nieuwelingen die via The Imperfect Sea voor het eerst met de erfenis van het Penguin Café Orchestra kennis maken. Arthur Jeffes blijft de spil, maar omringt zich met een uitgebreid collectief die elk op hun eigen manier een bijdrage leveren aan een veel groter, eigentijds klinkend geheel.

Dat het album uitkomt via Erased Tapes, het label waar postmoderne minimalisten thuis zijn, mag dan ook niet echt een verrassing heten. Net als de vaandeldragers (Nils Frahm, Peter Broderick, Ólafur Arnalds) brengt Penguin Café immers uitzonderlijk originele muziek tot stand. Nieuwe muziek die voortbouwt op de ruime muziekgeschiedenis, maar vooral een erg eigenzinnige smaak en talent verraadt.

Het nieuwe Penguin Café album duwt de sound van The Red Book een stuk op, waarbij opvalt dat het collectief erg klassieke als hedendaagse inspiratiebronnen in de dance en electronica (Simian Mobile Disco, Kraftwerk) aanhaalt. Tot op zekere hoogte illustreert dat goed de verschuiving in focus. Het is een beweging wég van de Penguin Café Orchestra erfenis die ruwweg de periode eind late jaren zeventig begin jaren negentig omhelst, al klinkt het nieuwe materiaal zoals de upbeat binnenkomer Ricercar natuurlijk niet helemaal vreemd. Die laat meteen horen dat de erg rijkelijke sound, ondanks zijn eerder klassieke invalshoek, bedrieglijk vernieuwend kan zijn. Alsof de groep lijkt te zeggen : ja, de erfenis is er, maar geef ons de nodige tijd en ruimte om er ons eigen ding me te doen.

En dan is er het ronduit weergaloze Cantorum dat zowel vriend als vijand verbaast en hier uitgroeit tot een joekel van een hoogtepunt. Hier heb je als luisteraar tot aan de briljante finale gewoon geen énkel emotioneel verweer. De compositie laat een groep horen die uitdagende beslissingen durft te nemen en er niet voor terugdeinst om moderne compositietechnieken te gebruiken.

Het net geen zeven minuten durende Control 1 (Interlude) is veel meer dan enkel een tussendoortje en zorgt in zijn ambienttexturen voor diepte, donkerte en dreiging. Die leidt onder meer het uiterst dromerige, met dulcitone, celeste en harmonium versierde Franz Schubert in – een Kraftwerk cover zowaar! Het experimentele karakter van de band komt dan weer goed tot uiting tijdens een wat kortere, fragmentarische track als Half Certainty (met slechts percussie en melodica).

Protection klinkt nostalgisch en avontuurlijk tezelfdertijd en zet de spurt naar de grandioze finale met onder meer het filmische, maar pas halfweg volledig tot zijn recht komende Rescue in. Resten nog twee briljante hoogtepunten in de vorm van het louter zielenrust offrerende Now Nothing (Rock Music) waarin Penguin Café een stukje uit de Penguin Café Orchestra catalogus revitaliseert en de spannende afsluiter Wheels Within Wheels waarin de groep zowaar aan de slag gaat met Simian Mobile Disco.



  1. Ricercar
  2. Cantorum
  3. Control 1 (Interlude)
  4. Franz Schubert
  5. Half Certainty
  6. Protection
  7. Rescue
  8. Now Nothing (Rock Music)
  9. Wheels Within Wheels