×

Concert

17 juni 2019

Warm weerzien met The Fatal Flowers

Geschreven door: Edwin Hofman

Setlist

  1. How Many Years
  2. Some Day
  3. Second Chance
  4. She’s Doing Fine
  5. Rock And Roll Star
  6. Better Times
  7. Younger Days
  8. Burning
  9. The Dance
  10. Well Baby (pt. 1 & 2)
  11. Both Ends Burning
  12. Speed Of Life
  13. Nowhere To Lay My Head
  14. Pleasure Ground
  15. Round And Round
  16. Billy
  17. For Christ’s Sake
  18. Johnny D Is Back
  19. Dear Friends

Het was eerder dit jaar natuurlijk opwindend om over een reünie-tournee van The Fatal Flowers te lezen en de band ineens weer op tv te zien. Alweer bijna dertig jaar geleden was de groep ermee gestopt en behoudens een optreden in 2002 ter gelegenheid van een verzamelalbum leken The Fatal Flowers definitief van de podia te zijn verdwenen.

Maar nee, het voorjaar en de vroege zomer van 2019 staan in het teken van een reünie-tournee die nu al een eclatant succes kan worden genoemd. Een ouderwetse ronde langs de grotere popzalen van Nederland, met vrijwel overal een volle bak. Het enthousiasme vanuit het publiek is nog groter dan voorheen. Written in Music sprak met frontman Richard Janssen in Den Haag, voorafgaand aan het achtste optreden van de Reunion Tour.

‘Ik werk als geluidsontwerper bij de grootste theaters in Berlijn en München en kreeg van Frank Satink, een Nederlandse boeker, een telefoontje. Of ik interesse had in een Fatal Flowers reünie. Mijn eerste antwoord was: nee. Het is wel vaker gevraagd, dan blijft het vaag en komt er toch niet van. Maar hij wilde het toch proberen. Ik zei letterlijk: “Ik kan je niet tegenhouden maar ik geef je 10% kans.” Hij heeft toen ook de andere jongens gebeld en die zagen het misschien wel zitten. Het werd steeds concreter en hij kwam ook met een concreet plan. Hij zei: “Ik wil gewoon heel graag dat jullie op Dauwpop spelen, dat bestaat 25 jaar.” Ik zei: “Dus je zoekt een band die nog ouder is?” Haha. Toen werd het zo concreet allemaal, op een bepaald moment ben ik een rondje gaan bellen met vrienden. Die zeiden ook: “Waarom doe je het niet? Wat houd je eigenlijk tegen?”

Het was wel meteen duidelijk dat het de bezetting van Pleasure Ground zou worden. Die jongens spelen allemaal nog. Ik wil met zo’n reünie niet het gevoel hebben dat het allemaal uit de mottenballen wordt gehaald. En dat zie je ook: het ziet er niet uit als een paar oude gasten die hun gitaar afgestoft hebben. Het kwam wel een beetje snel, De Wereld Draait Door… Ik had net première gehad in Duitsland. Toen ben ik naar Nederland gevlogen, hebben we één dag gerepeteerd en de dag daarna was De Wereld Draait Door al. Ik kwam in een soort time warp terecht. Ik had bijna een jaar in Duitsland gezeten en kwam in één keer terug. Repeteren met een band die het dertig jaar niet gedaan heeft en dan meteen op tv… Dat was wel een beetje heftig.

Het is een waanzinnig enthousiast publiek, deze tournee. Ik weet niet wat ik meemaak. Toen wij speelden met de Flowers waren het heel andere tijden, toen waren de mensen niet zo extravert in hun uitingen. Nu zijn mensen superenthousiast. Mensen nemen platen mee van thuis die je moet tekenen. Je krijgt veel verhalen te horen over hoe ze het toen beleefd hadden. “Ik ging met mijn vriendinnetje” of “Ik wilde graag maar ik mocht niet van mijn ouders. Ik was te jong. En nu kan ik het wel zien” of “Wij waren 15 en we gingen stiekem naar het concert”. We speelden natuurlijk heel veel vanaf 1984. Je kon ook heel veel spelen in Nederland, overal was er wel een jeugdcentrum. Dat was ook dé uitgaansplek van dat dorp of die stad. Heel veel mensen hebben daar veel geschiedenis liggen en dat wordt nu herleefd.

Nee, ik ben geen herintreder in de popmuziek maar dit is een hele toffe zomer tot nu toe. Ja, een hele toffe zomer. Het weer kan iets beter maar voor de rest heb ik geen klagen!’

fatal-flowers_Vanavond staat het Paard in Den Haag dus op het programma. Bluesy muziek en blauw licht vullen de zaal, beelden van trams in de stad bestrijken de wand achter het drumstel. En dan, half negen, loopt het podium vol. De band speelt deze toer zoals gezegd in de bezetting van de laatste plaat Pleasure Ground (1990), dus: Richard Janssen, Robin Berlijn, Geert de Groot en Henk Jonkers. Voor extra muzikaliteit en stootkracht speelt deze tournee ook multi-instrumentalist JB Meijers mee; hij levert toetsen, percussie, zang en gitaar.

Met de single uit 1990, How Many Years, en de albumtrack Someday uit datzelfde jaar openen The Fatal Flowers direct uitstekend: vet groovend en daarna lekker op tempo. Mooi om te zien hoe de band, vooral Richard Janssen, staat te genieten. Er komt heel veel spelplezier en enthousiasme van het podium en dat zal de hele avond zo blijven.

fatal-flowersAlle albums worden aangedaan, inclusief de mini-elpee uit 1985 – middels het volgens Janssen ‘lieve’ Billy. De tracks van het gelauwerde Johnny D Is Back (1988) brengen natuurlijk roots en rock-‘n-roll: Second Change, Rock And Roll Star, The Dance, Round And Round en Johnny D Is Back. Het geeft Janssen ook de gelegenheid te zeggen dat deze toer géén come back betreft want come backs lopen, knikkend naar de thematiek van Johnny D Is Back, niet altijd goed af.

Het materiaal van de doorbraakplaat Younger Days staat ook nog steeds lekker overeind, zoveel blijkt wel weer vanavond: of het nu de klassieke titelsong betreft, die ook vanavond weer mooi binnenkomt, of een denderendere publieksfavoriet als Nowhere To Lay My Head; het valt nog steeds heel goed. Well Baby, met die mooie gitaarpartij, wordt vanavond mét video en JB Meijers lekker opgerekt. Het refrein klinkt uit vier kelen vanavond.

1990, het jaar dat The Fatal Flowers stopten, werd muzikaal natuurlijk deels getekend door acid house en vanavond accentueert de band dat mooi door de finale, Pleasure Ground, in te bedden in zinderende elektronica die op geheel andere wijze de oude tijden doet herleven.

De band komt natuurlijk nog terug voor een lekkere dosis extra songs waaronder For Christ’s Sake, dat er lekker op klapt natuurlijk en de even logische als hartverwarmende afsluiter Dear Friends. Het is niet alleen mooi geweest vanavond maar ook nog eens bijzonder vitaal. De Fatal Flowers Reunion Tour is een rondreizend feest der herkenning waarbij band en publiek even hard genieten.

Foto’s: Anne-Isabelle Cador

Setlist

  1. How Many Years
  2. Some Day
  3. Second Chance
  4. She’s Doing Fine
  5. Rock And Roll Star
  6. Better Times
  7. Younger Days
  8. Burning
  9. The Dance
  10. Well Baby (pt. 1 & 2)
  11. Both Ends Burning
  12. Speed Of Life
  13. Nowhere To Lay My Head
  14. Pleasure Ground
  15. Round And Round
  16. Billy
  17. For Christ’s Sake
  18. Johnny D Is Back
  19. Dear Friends