Tivoli De Helling maakt zich vanavond op voor een onvervalst avondje rock’n roll. Het uit Belfast (N-IR) afkomstige The Answer en het Amerikaans/ Australische sterren ensemble The Dead Daisies brengen een bezoek aan Utrecht.

Het altijd gezellige Tivoli De Helling is vanavond stijf uitverkocht. The Answer begint klokslag 20:00 uur en opent met de titelsong van het zeer recent verschenen nieuwe album: Solas. Zanger Cormac Neeson heeft uiteraard zijn kenmerkende hoedje op en de band heeft er zichtbaar zijn in. We hebben de laatste jaren de heren van The Answer vaker gezien. In 2009 nog op tour met AC/DC (Ahoy) en verleden jaar met Whitesnake in Tilburg (013).  In deze kleinere setting van De Helling komen de heren toch wat beter tot hun recht. Het nieuwe album zit, meer dan voorheen, doordrenkt met de klanken (mandoline) van hun Ierse roots. Zeker de akoestische nummers: Tunnel, In This Land en Thief Of Light, komen in deze intieme omgeving goed tot hun recht. De Band is hier duidelijk om het nieuwe album te promoten en hier worden dan ook maar liefst 8 nummers van gespeeld. Helaas vanavond geen één nummer van de, zeker niet onverdienstelijke, eerste twee albums. Wel is er plaats voor New Horizon, Spectacular en Demon Driven Eyes dat heerlijk wordt ingezet door, de onlangs jarige gitarist, Paul Mahon. Hier komt de Led Zeppelin kant van The Answer duidelijk naar voren. Met Battle Cry komt er een einde aan dit goede optreden van deze sympathieke band.

Tijdens de “change over” wordt, op de Marshalls na, de gehele backline (inclusief drumstel) vervangen voor The Dead Daisies.  Dit gebeurt in een krappe 20 minuten, en zonder line- of soundcheck wordt er werkelijk een fenomenaal goed geluid neergezet.

Na het inmiddels welbekende “ mash-up” intro van Sabbaths War Pigs en Zeppelins Whole Lotta Love bestijgen de heren van The Dead Daisies, onder luid gejuich, het podium. Het knalt werkelijk gelijk van alle kanten. Wat een ervaring en wat een overtuiging heeft deze band toch. De samenstelling van the Daisies wijzigt sneller dan het licht, maar dit doet absoluut geen afbraak aan de kwaliteit van de band. Hier wordt rock-‘n-roll vertolkt van de puurste soort. Het verlies van Dizzy Reed en Richard Fortus aan Guns ‘n Roses leek moeilijk op te vangen, maar de versbakken gitarist Doug Aldrich doet dit zichtbaar moeiteloos. Hij speelt de sterren van de hemel en dat mag ook wel als je bands als Whitesnake en Dio achter je naam heb staan. Uiteraard geldt dit ook voor de andere muzikanten, die met Motley Crue (John Corabi), Thin Lizzy (Marco Mendoza) en Ozzy Osborne (Brian Tichy) ook niet bepaald een modderfiguur slaan. Vooral mr. Mendoza is erg veel met het publiek bezig en strooit met plectrums alsof het al 5 december is. De heren maken er een gepassioneerde all American rock ‘n roll show van en het publiek geniet met volle teugen. Het nieuwe album Make Some Noise komt uiteraard ruimschoots aan bod, maar ook oudere krakers als Mexico, Something I Said en With You And I komen aan bod. Er worden drie covers gespeeld, Fortunate Son (Creedence Clearwater Revival), Helter Skelter (The Beatles) en met Midnight Moses (The Sensational Alex Harvey Band) wordt deze zeer hete avond in stijl afgesloten.

Direct na de show nemen de heren nog ruimschoots de tijd voor een “meet and greet”, waarvan dankbaar gebruik wordt gemaakt van het zichtbaar voldane publiek. Wat een heerlijke band is dit toch.