×

Concert

31 maart 2022

Ouderwets avondje Porridge Radio postpunk in Merleyn

Geschreven door: Leon Pouwels

Label: Secretly Canadian

Setlist

  1. Born Confused
  2. Give/Take
  3. Circling
  4. Good for You
  5. Splintered
  6. Long
  7. Back to the Radio
  8. Jealousy
  9. 7 Seconds
  10. Lilac
  11. Waterslide, Diving Board, Ladder to the Sky
  12. Sweet

Het zijn barre tijden, die nasleep daarvan laat nog voor een langere periode zijn sporen na. Het Britse Porridge Radio is in 2018 en 2019 een van de grote smaakmakers op het London Calling festival, en sleept vervolgens bij Secretly Canadian een aantrekkelijk labelcontract binnen. Net voor de releasedatum van Every Bad kruipt boosdoener corona radio voor, alle aandacht opeisend. En zo ben je twee jaar verder, het goed ontvangen Every Bad op zak, het Waterslide, Diving Board, Ladder to the Sky opnameproces afgerond. Een kant en klaar plaat, wachtend om over anderhalve maand op de markt te verschijnen. Een clubtour met nog niet eerder publiekelijk warm gespeelde nummers en onbekend gloednieuw materiaal volgt, ovenvers bereidt, nog heerlijk nastomend.

In een alles wordt maar steeds duurder klimaat bewijst een band als Porridge Radio dat er aan kwaliteit geen exclusief prijskaartje hangt. Juist die hard getroffen cultuursector artiesten kiezen ervoor om het publiek niet onnodig op kosten te jagen. Uiteindelijk hebben we elkaar toch nodig. Aantrekkelijk geprijst trekt het uit Brighton afkomstige viertal een brede groep toeschouwers aan. Jonge nieuwsgierige studenten die deze mogelijkheid aangrijpen om een betaalbaar avondje uit te hebben. Maar ook het oudere publiek, opgegroeid met de indierock uit de jaren negentig, en misschien zelfs nog met die vroegere postpunk jeugdliefde die ze hier zo identiek mogelijk 1980 klinkend voorgeschoteld krijgen.

Dana Margolin belichaamt die opgekropte tienerangst frustraties. Dit tengere boegbeeld trapt in het heerlijk opende Born Confused een tikkeltje te voorbarig af. Al snel vindt haar licht dromerige gitaarspel en die overtuigende vocale voordracht elkander in een gewenst aansluitend vervolg. Een krachtig alternatief girlpower presentatie met Dana in het midden, de heupwiegende achter een zonnebril verbergende keyboardspeler Georgie Stott rechts van haar. Aan de andere zijde de stoer ogende bassist Maddie Ryall die met haar potige nineties look het tempo bepaald. Op de achtergrond is de stevig door meppende Sam Yardley zichtbaar. Zeker van onschatbare waarde, maar door de directe podiumopstelling van Porridge Radio stralen vooral de vrouwen zoveel kracht en zelfverzekerdheid uit.

Dana Margolin vraagt het uiterste van haar intrigerende brekende oerschreeuw, voegt sensuele kronkelingen toe en schakelt met gemak naar gothic ijskoningin koelte over. Met haar korte straatschoffie kapsel en recht toe recht aan gitaarspel staat ze voor het rafelige punkrandje garant. De wanhopige Back to the Radio zorgvraag gaat op de beperkte concertmogelijkheden in en is een emotionele weergave van het wereldwijde pandemie verdriet. Live komt die opgelegde afwerende houding nog meer tot het recht. En toch heeft Porridge Radio ook iets liefs. Geen dreigende gebalde vuist, maar juist een positief wenkende dromerige gestylde new waver Georgie Stott die met gemeend enthousiasme de concertgangers aanmoedigt om mee te klappen. Ook mooi zichtbaar is die ontladende spanning welke telkens aan het einde van een song van de ranke schouders van Dana Margolin valt, waarbij ze het publiek vriendelijk toelacht en toespreekt.

Porridge Radio heeft diezelfde urgente drive als hun mannelijke collega’s, maar voegt daar die aangewakkerde dosis aan vrouwelijke charmes aan toe. Aangenaam pittig? Zeker! Flink uit de bocht scheurend? Niet echt! Het viertal heeft het niet nodig om de toeschouwers met de nodige noise terreur aan te vallen al maken ze bij het stevige Lilac hierop een uitzondering. Het kerkelijke Splintered orgelspel is echter net zo doeltreffend overtuigend. En dan is daar tegen het einde van de show het iets wat vreemde ongemakkelijke moment dat Maddie Ryall en Sam Yardley voor een korte pauze het podium verlaten en Dana Margolin samen met Georgie Stott het intieme sfeertje rondom titelstuk Waterslide, Diving Board, Ladder To The Sky kleur geven. En dat bevestigd nogmaals dat de pas voltooide nummers even goed in de smaak vallen dan het oudere, nou ja oudere, vertrouwde werk.

Voor de luisteraar is nog wat onwennig. Er wordt soms te snel bij de nieuwe onbekende songs gejuicht waardoor men het einde mist, en soms juist op andere ogenblikken te aarzelend geklapt omdat het een dooddoener is om nogmaals diezelfde fout te maken. Porridge Radio toont professioneel begrip, en blijft nuchter doorspelen. Het is mooi dat ze de ruimte voor het rijpingsproces niet verstoren door er demonstratief tegen in te gaan. De vooravond van de albumrelease is memorabel genoeg om zonder niet goed geld terug garantie op 20 mei Waterslide, Diving Board, Ladder to the Sky aan te schaffen.

Fotografie: Stef Bulten

Setlist

  1. Born Confused
  2. Give/Take
  3. Circling
  4. Good for You
  5. Splintered
  6. Long
  7. Back to the Radio
  8. Jealousy
  9. 7 Seconds
  10. Lilac
  11. Waterslide, Diving Board, Ladder to the Sky
  12. Sweet