Donderdagavond 9 februari 2023 was zo’n avond waar de magie van muziek weer even vol naar binnenkwam. Het Marcin Wasilewski Trio veroverde het Amsterdamse Bimhuis met een prachtige, merendeels ingetogen set, met hun laatst verschenen albums En Attendant als basis.

Het is dit jaar 30 jaar geleden dat pianist Marcin Wasilewski, bassist Slawomir Kurkiewics en drummer Michal Miskiewics samen gingen spelen en als (zeer) jong trio door de Poolse trompetlegende Tomasz Stanko op sleeptouw werden genomen. Ondertussen alweer vele jaren op eigen kracht op het jazzfront aanwezig blijft het trio muzikaal maar doorgroeien.

Dat de verstilling in hun muziek een zeer belangrijk wapen is in de overtuiging van hun grote klasse mag duidelijk zijn. De fluwelen aanslag van Wasilewski en zijn melodisch gevoel zijn binnen de composities van het trio prominent aanwezig. Van folk en klassieke elementen doortrokken, is Wasilewski’s pianospel steeds weer van fascinerende schoonheid. Waarbij het fantastische spel van Kurkiewics en Miskiewics al net zo indrukwekkend is trouwens.

De groei van de muzikanten doet zich gelden in de haast verstilde opening van de set. Met een fraai langgerekt Glimmer of Hope en een fascinerend goed My W.S.B. Friend, een absolute verrassingstrack en een machtig eerbetoon aan hun, vier jaar geleden onverwacht, overleden leermeester Tomasz Stanko, als de perfecte aansluiter. (My W.S.B. Friend is afkomstig van het Stanko album Bluish uit 1991).

Met het daarop volgende Variations #25, hun variatie op de Goldberg Variations van Johann Sebastian Bach en een geweldig Fading Sorrow, blijft de sfeer verrassend ingetogen, tegelijk overrompelend in emotie. Grandioos toch hoe Wasilewski speelt en Kurkiewics en Miskiewics op zijn melodieuze spel inspelen. Subtiel en zeer doeltreffend. Steeds weer spelen ze de composities met veel vrijheid in sterke langgerekte versies, waar dat mogelijk is, en veroveren ze het publiek met hartverwarmende versies van hun stukken.

Het trio speelt een set die over vele albums uitwaait. Heerlijk om toch telkens weer het geweldige Night Train to You van meesterwerk Faithful te horen. Wat zeker ook geldt voor het majestueuze Austin, de albumopener van het album Spark of Life (het samenwerkingsalbum met Joakim Milder). Met L’amour Fou, afkomstig van En Attendant, sluiten ze de set ijzersterk af.

Het trio komt na uitbundig staand applaus terug om hun interpretatie van Riders on the Storm van The Doors, zoals deze te horen is op En Attendant, nieuwe liefde te geven. Het is en blijft een zeer fraaie versie die de mannen ook vanavond weer neerleggen. Een fraai einde van een prachtig concert.