Paramore, de Amerikaanse rockband onder leiding van de nu 24-jarige zangeres Hayley Williams, speelde gisteren een uitverkochte Heineken Music Hall plat. Aan dit derde optreden van de nieuwe tour gingen woelige tijden vooraf. Twee medeoprichters verlieten de band met veel stampei in 2010, de broers Zac (drummer) en Josh Farro (gitarist). Ze zouden het zat zijn behandeld te worden als de achtergrondmuzikanten van Williams (door haar ouders, management en platenlabel Atlanta, dat alleen William’s heeft getekend) en beweerden dat de band niets anders doet dan Hayley’s droom van een solocarrière najagen.

Hayley sloeg terug door op het vierde album in veel teksten indirect te wijzen op het feit dat Paramore het zonder de broers prima af kan, niet meer boos is en dat ze vooruit kijkt. Ook is op de cover voor het eerst een foto van de band (naast Williams gitarist Taylor York en bassist vanaf het eerste uur Jeremy Davis) te zien, als een soort laatste opgestoken middelvinger.

Goed, Paramore dus. De band was in 2009 voor het laatst in Nederland, speelde toen in 013 en kent de Heineken Music Hall nog van een optreden in 2007 als voorprogramma van My Chemical Romance. Ironisch genoeg is deze laatste band dit jaar uit elkaar gegaan en doet Paramore nu een eigen show voor vijfduizend grotendeels hysterische meisjes. MakeBelieve mag de fans opwarmen. De Nederlandse band stond in 2008 ook al eens het voorprogramma van de band en speelt nu grotendeels ingetogen, akoestische popliedjes. In het publiek staan schijnbaar enkele fans die de teksten meezingen, maar de echte knaller komt rond negenen, als de lichten doven en er een oorverdovend gekrijs de zaal vult.

Het gordijn valt en een groot lichtgevend logo verschijnt, drie verticale strepen die de huidige bandsamenstelling symboliseren. De band opent met Grow Up, een nummer van de nieuwe plaat waarin flink wordt afgerekend met de broertjes Farro. Het lied klinkt vrolijk en simpel, maar in de tekst verwijst Williams duidelijk naar de bandverlaters: “Some of us have to grow up sometimes, And so if I have to I’m gonna leave you behind”. Het zal de diehard fans weinig deren. Mobiele telefoons en cameraatjes vliegen de lucht in de hoop mooie shots van vooral Williams te maken.

De overgebleven bandleden plus tourdrummer Aaron Gillespie (Underoath, The Almost), en tourgitaristen Justin York (broertje-van) en Jon Howard hebben er in ieder geval zin in. Met een glimlach van oor tot oor wordt er keihard op het drumstel geramd, rondgerend en gedanst op het podium. De echte blikvanger is natuurlijk Hayley, die behalve met haar knalrode bobkapsel en rode lederlegging opvalt dankzij haar constante headbangs en grootse armgebaren.

Het eerste hoogtepunt komt snel wanneer de band hit That’s What You Get van tweede album Riot! inzet. Er wordt gesprongen en gejoelt. Ook Twilight-soundtrack Decode en Ignorance van vorig album Brand New Eyes worden hard meegezongen. Het optreden is een nu al een succes, dat moge duidelijk zijn. De band is zichtbaar dankbaar voor het warme onthaal en heeft dan ook een paar mooie woorden voor de fans. “We as a band had a lot of ups, and a lot of… Downs, very big downs”, waarbij Williams haar vlakke hand symbolisch van boven naar beneden beweegt. De hal joelt als bevestiging en ze vervolgt: “The fact we are up here tonight, that means you can get through anything in the entire world. You can do it”, waarna de hal nog luider joelt.

Het is duidelijk: Paramore is niet over en laat dat duidelijk horen. De band klinkt ongelooflijk lekker, de setlist is gevarieerd en bevat liedjes van alle albums, inclusief alle Interlude’s van Paramore, Pressure (van debuut All We Know Is Falling), The Only Exception en de nooit op een album verschenen ballad In The Mourning. Tijdens grootste commerciële hit Misery Business haalt de roodharige zangeres een jongen in zwart Paramore-shirt het podium op om mee te zingen. Deze ‘Djorgie’ blijkt niet alleen groot Paramore-fan, maar ook een performer bij uitstek. Nadat hij eenzelfde gele microfoon als die van Hayley in z’n handen gedrukt krijgt, klimt hij op een verhoging vooraan op het podium om de zaal toe te zingen, headbangt hij met Davis en York en laat hij zien dat hij de danspasjes van Hayley volledig onder de knie heeft. Williams staat paf en dirigeert hem nogmaals naar de verhoging. Djorgie heeft ongetwijfeld de tijd van z’n leven en zorgt mede voor een fijn hoogtepuntje in de set.