La Bohème van Puccini is één van de beroemdste opera’s ter wereld. Het verhaal is gebaseerd op een roman van de Franse schrijver Henri Murger en gaat over het leven van jonge arme Parijse kunstenaars. De muziek van Puccini is overvol van romantiek en dramatiek, vooral wanneer de twee geliefden Rodolfo en Mimì op het podium staan. Het bijzondere aan deze opera is vooral dat er geen Koningen, prinsessen of mythische helden bezongen worden, maar gewone jongelui met hun alledaagse beslommeringen. De combinatie hiervan  met de dramatische muziek heeft een confronterend en intiem effect. En soms lijken onze gewone alledaagse problemen vol van dramatiek te zitten.

Giacomo Puccini was tijdens het componeren van La Bohème op zijn hoogtepunt aangekomen. Zijn timing en zijn orkestratie zijn tot de  perfectie uitgevoerd; van lichte kamermuziek tot aanzwellende orkestrale dramatiek en alles met die Italiaanse verfijndheid. Het Nederlands Philharmonisch Orkest onder leiding van Renato Palumbo weet deze facetten overtuigend te benadrukken. Orkest en dirigent werken samen als een geoliede machine en weten de muziek zo kleurrijk uit te voeren, dat de scenes op het toneel een extra glans lijken te krijgen.

Van de vier jonge kunstenaarsvrienden steken Rodolfo en Marcello er met kop en schouders bovenuit. In de opera krijgen zij de meeste nadruk en lijken de andere twee (Schaunard en Colline) slechts bijrollen. Gianluca Buratto (bas) gaf de rol van Colline door zijn warme stemgeluid toch een opvallend tintje. Thomas Oliemans zong en speelde een heerlijk uitgelaten Schaunard. De rol van Marcello werd glansrijk vertolkt door de Italiaanse bariton Massimo Cavalletti. Hij leek af en toe wat onwennig te acteren, maar zong des te overtuigender. De Braziliaanse tenor Atalla Ayan was Rodolfo en kon hem daardoor niet spelen. Met een prachtige stem en een wonderlijk acteertalent konden zanger/acteur en zijn personage niet van elkaar gescheiden worden.

Grazia Doronzio speelde 100% Mimì. Met haar stem bereikte ze wat Puccini voor ogen had: een zieke en steeds zwakker wordende vrouw. Deze kleine Italiaanse heeft een prachtige stem en weet je rechtstreeks in je ziel te raken. De Canadese sopraan Joyce El-Khoury sprankelde als Musetta, de karakteristieke tegenpool van Mimì. Ze wist veel belcanto en veel gevoel in haar stem te leggen, zodat ze het ene moment koket en het andere diepgeraakt overkwam.

Deze uitvoering door de Nationale Opera is een schot in de roos. Ik was tot nog toe niet zo overtuigd van hun aanpak van de grote opera’s, maar met La Bohème scoren ze hele hoge ogen. Een overdonderende cast in combinatie met een prachtige doeltreffende enscenering en regie maakt deze opera tot een must voor alle liefhebbers. Zo zul je La Bohème niet vaak te zien krijgen!