×

Concert

14 mei 2014

De Nationale Opera – Faust: Zijn Of Spelen?

Geschreven door: Carl Puhl

Hoewel Charles Gounod zijn opera Faust genoemd heeft is de hoofdrol toch echt voor Méphistophélès. Zeker als de Russische bas Mikhail Petrenko deze rol mag vertolken. Hij deed dit op zo’n overtuigende manier dat hij Méphistophélès niet speelde, maar was! Zijn of spelen? Faust is levensmoe, maar met de hulp van Méphistophélès speelt hij dat hij verliefd wordt op Marguerite: een etherische schoonheid en toonbeeld van kuisheid. Faust is toch een beetje een eikel en Michael Fabiano speelde deze rol doeltreffend, maar het blijft spelen. Net als Irina Lungu de rol van Marguerite speelde en Marguerite niet was. Zijn of spelen? Betekent dat dat ze slechte acteurs zijn? Nee, ze vertolkten hun rollen goed, hoewel ze allebei af en toe net even te hard zongen; balans in het stemgeluid is juist zo belangrijk.

De liefdesaria’s van Marguerite en Faust vielen in het niet bij de rest van de zangstukken; dit kwam niet zo zeer door de slechte zangers, maar vooral door het gebrek aan ondersteuning door licht en decor. De tegenstelling tussen het slechte, vertegenwoordigd door Méphistophélès en het gepeupel, en het goede, vertegenwoordigd door Siebel en Marguerite, viel in het niet door het overwegend rode licht en de hoeveelheid verderfelijke personages in het decor. Gelukkig leverde het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding van Marc Minkowski op muzikaal gebied wel de ondersteuning die de zangers nodig hebben.

Opvallend waren verder de stemmen van Marianne Crebassa in de rol van Siebel en Florian Sempey als Valentin. Marianne Crebassa is een mezzo-sopraan met een mooie warme stem, die in haar spel als jongeman zeer overtuigend was. Ook Florian Sempey zorgde voor een mooie vertolking van zijn rol. Verder zong het Koor van de Nationale Opera erg mooi. Ze waren op zeer extravagante manier uitgedost en om in die belemmerende kostuums toch nog zo’n prestatie te leveren getuigd werkelijk van een hoog nivo.

Gounod maakt van de Faust-legende een waar bachanaal en dit werd in deze uitvoering goed tot uiting gebracht. Eigenlijk een beetje te goed, want er bleek geen enkel zedig lichtpuntje over voor Marguerite en Siebel. Faust zwabberde overal een beetje achteraan en wist niet echt te overtuigen, zelfs niet in zijn verliefdheid. Mikhail Petrenko schitterde in de glansrol Méphistophélès en zorgde voor vuurwerk met zowel zijn acteer- als zangprestaties. Verder zorgde de overdaad aan kostuums en rekwisieten ervoor dat de zintuigen vaak overvoerd werden. Door je ogen te sluiten werd de mogelijkheid gecreeërd om de zangprestaties en de muziek beter te kunnen waarderen. Ik denk dat niet iedere operabezoeker gecharmeerd zal zijn van deze productie, maar voor de modernere en onbevangen operaliefhebber is Faust een waar genot.