×

Concert

29 april 2019

Black Flower moet tot twee keer terugkomen na feestelijke albumpresentatie

Geschreven door:

Onlangs bombardeerden we de nieuwste plaat van Black Flower nog tot album van het moment. En ook op Spotify scheerde Future Flora intussen hoge toppen met maar liefst 132.600 afspeelbeurten voor het 13 minuten lange slotnummer dat dezelfde naam draagt. Wanneer je genoeg klasse in huis hebt, kan je de trends van deze snelle, digitale wereld blijkbaar gewoon naast je neerleggen. Mooi! Het was dan ook een goede zet van Botanique om deze Belgische band te boeken voor hun eclectische festival Les Nuits du Botanique. Tussen alle electro, rap, rock en meer, kregen we hun albumpresentatie én aftrap van een internationale tour langs Nederland, Denemarken, Frankrijk en België. Black Flower kwam, zag en overwon.

Het was nochtans een zondagavond en het Brusselse publiek liet zich maar al te graag verleiden door de comfortabele zetels die in de zuilengalerij van Le Grand Salon stonden opgesteld. De voorgaande band, het zonnige SYM, had zijn eigen dansers nog in de strijd gegooid om het publiek tot bewegen aan te zetten in het middenvak van deze smalle, lange zaal. Maar een korte pauze later, was de ‘catwalk’ weer nagenoeg leeg.

Black Flower liet zich niet van zijn melk brengen door deze wat bizarre opstelling van de zaal en opende traag met een sfeervol, bijna spiritueel nummer (Ohm Eye?) dat het binnensijpelende publiek zachtjes meenam naar hun wereld: één waar jazz, Ethiopische tradities, geluiden uit Turkije, rock en dub de liefde bedrijven. Heerlijk ingetogen spelen zonder te vervelen, dat kunnen ze dus ook.

De timide zaal kon hierna wel een schop gebruiken en die kwam er met Clap Hands: regelrechte, niet te blussen afrobeat! De hele band speelde als ontketend en John Birdsong toonde waarom hij een van de beste blazers in het land is met een ongelooflijk verhalende solo op de kornet. Wat een warm geluid haalt hij daar toch uit.

Om de gaspedaal nog dieper in te duwen haalde Black Flower hierna iets ouder, bekender werk boven. De laatste twijfelaars veerden recht alsof ze allemaal geloofden in die ene quote uit de film Broken Flowers van Jim Jarmusch: “Here, take some Ethiopian music. It’s good for the heart.” De ontvlamde sax van Nathan Daems bracht de zaal in extase.

De rest van het concert zou Le Grand Salon in deze sferen blijven. Headboppend tijdens Ankor What, flippend tijdens Artifact (een favoriet van The Gaslamp Killer) of intens genietend van Infrared Dark Light – een nummer dat zelfs nog nieuwer is dan de plaat. Het leidde tot een daverend applaus, dat zelfs nog eens hernomen werd na het bisnummer. Zo vuurde het eens zo verlegen publiek Black Flower aan om nog een tweede keer terug te komen.

Het is duidelijk: deze band is gemaakt om live te spelen en de tour die er aan komt, wordt weer één lang feest.