Mixtape Madness
In mei 2020 overleed tekenaar Eric Schreurs op 61-jarige leeftijd. De grootmeester van de walghumor, die vooral bekend- en beruchtheid verwierf met Joop Klepzeiker in de jaren tachtig en negentig, krijgt met Mixtape Madness weer even de welverdiende aandacht.
Schreurs was altijd op zoek naar muziek en deelde zijn vondsten graag met vrienden en andere intimi. De cadeau-cassette’s en -cd’s met favoriete songs voorzag hij steevast van getekende hoesjes. Mixtape Madness brengt een groot aantal (cd-)hoesjes en tracklistings bijeen in een zinderende visuele kakofonie.
Wat je door de ranzige voorstellingen in Schreurs’ strips weleens uit het oog verloor is dat Schreurs gewoon een erg goede tekenaar was. Je kunt hem gemakshalve in het illustere rijtje Ralph Steadman, Gerald Scarfe en George Grosz plaatsen. Schreurs voegde daar steevast nog een grote dosis humor aan toe, iets waar landgenoot Hein de Kort ook al decennialang in uitblinkt. Bij het doorkijken van Mixtape Madness blijkt eens te meer hoe krachtig en raak Schreur’s tekeningen waren: chaos met gerichte stootkracht. Er is altijd een idee.
De muziek die Schreurs verzamelde is niet altijd even bekend. Wat dat betreft kan dit boek ook als een gids dienen richting obscuurdere Americana, folk, indie, rock, singer-songwriter, blues en meer. Het is niet zo verrassend dat namen als Tom Waits, Gaslamp Killer en John Zorn nog weleens opduiken, maar op elke mixtape/cd staan weer de nodige namen die hier nog geen bellen doen rinkelen maar die, gezien Schreurs smaak, op zijn minst interessant zullen zijn.
Opvallend is ook dat Schreurs nauwelijks in herhalingen verviel. Namen als Howe Gelb, Damien Jurado, Bob Dylan en Mark Lanegan komen vaker voorbij, maar over het algemeen lijkt iedere tracklisting weer een verfrissend nieuw luisterfeest. Het is ook grappig dat Schreurs bij sommige tracks aangeeft ze ooit al een keer eerder op een cassette te hebben geleverd. Je vraagt je af of hij een hele administratie bijhield of het zich gewoon nog allemaal nog kon herinneren.
Mixtape Madness is in de eerste plaats eigenlijk gewoon een expo van het tekentalent van Eric Schreurs. Een galerij vol heftige beelden die met kracht en vaart van het papier springen. Met hier en daar een geinige tekstballon. En wat vooral duidelijk wordt: hoe grappig en in your face zijn strips ook waren, zijn losse tekeningen zijn minstens zo sterk. Vooral daarom is Mixtape Madness dan ook zo’n mooie aanvulling op de uitgaven van Eric Schreurs.