×

Carl Puhl

611

Toen ik in 1984 The Prisoner van Iron Maiden hoorde was ik onmiddellijk verkocht; de energie en de kracht van deze band en dit nummer waren voor mij tot dan toe ongehoord. Voordat dit belangrijke muzikale moment in mijn leven plaats had luisterde ik naar muziek van de Stray Cats, Adam And The Ants, Queen en The Golden Earring. Mijn eerste muzikale gewaarwording was naast Bohemian Rapsody van Queen de videoclip Weekend van Earth And Fire. Toen mijn moeder voor mijn 16e verjaardag het album The Number Of The Beast van Iron Maiden kocht bij de kwaliteitsplatenzaak Selbach in Den Helder, vroeg de verkoper of zij wel wist wat voor muziek dat was. Dat waren nog eens tijden.


Ondertussen is er veel veranderd. Een live optreden van Iron Maiden doet mijn hart nog steeds sneller kloppen, maar een optreden van Mayhem in een zaal als Baroeg maakt pas echt indruk. Ministry in Paradiso, Hawkwind in dezelfde zaal, Slayer in de Maaspoort, Black Sabbath in Ahoy, Metallica in Leiden zijn stuk voor stuk belangrijke ervaringen in mijn leven. Gaandeweg is mijn muzieksmaak verbreed en luister ik ook naar klassiek. Orkestrale muziek en kamermuziek in het Concertgebouw en Muziekgebouw Aan ‘t IJ, opera in het Muziektheater of willekeurig welke schouwburg in Nederland.


Ik voel me bevoorrecht om in deze tijd in Amsterdam te leven: de Melkweg, Paradiso, HMH, Ziggo Dome, Muziektheater, Concertgebouw, Muziekgebouw Aan ‘t IJ. Amsterdam is een Mekka voor muziekliefhebbers. Het is een weelde om van zowel extreme metal als klassiek te kunnen genieten in je eigen stad. Schrijven over muziek is mijn hobby en muziek neemt een belangrijke plaats in mijn leven in. Of zoals Frank Zappa zei: Music is the best.