In Who’s Next gaan we op zoek gaan naar talent in Nederland wat een groot publiek verdient. Zangeres/songschrijver Sofie Letitre is met haar eigen sound en prachtige stem zo’n talent.

Wanneer ben je begonnen met muziek maken?

Ik heb als klein meisje pianoles gevolgd, maar daar had ik al vrij snel genoeg van omdat ik de les niet leuk vond. Toen heb ik een hele tijd geen muziek gemaakt, maar ik zong wel eens wat mee met mijn vader die gitarist is. Op een club avond in de ruitervereniging zong ik voor het eerst voor publiek. Toen was ik 12. Op m’n 15e had ik mijn eerste bandje en begon ik met wat meer optreden.

Wanneer vond je je eigen sound?

Op mijn 19e startte ik mijn eerste eigen band. Daarmee heb ik ongeveer twee jaar gespeeld, maar bij de release van de tweede EP voelde ik dat het tijd was voor iets anders. De koers bijstellen. Toen heb ik een tijd onder de naam Le Titre gespeeld. De muziek die ik met Le Titre maakte lag een stuk dichterbij me, maar we maakten vooral gebruik van de instrumenten die voor handen lagen. Drums, bas, gitaar en piano. Toen we de Radio 2 Volgspot wonnen, kreeg ik het idee om een album op te gaan nemen. Maar wat wilde ik dan gaan doen? En hoe zou ik het neer willen zetten? De insteek moest in ieder geval worden dat ik mijn horizon zou gaan verbreden wat betreft arrangementen. Om per nummer te bekijken wat het nodig heeft zonder mezelf daar beperkingen in op te leggen. Het ene nummer een heel orkest, het andere nummer alleen een piano. Alles is mogelijk. Ook besloot ik om onder mijn volledige naam verder te gaan. Niet meer verbergen achter iets wat tussen een bandnaam en mijn eigen naam inzit. Het is wat het is. Hoe kwetsbaar dat ook voelde. Ik vond het moeilijk om het oordeel van anderen los te laten. Soms kan het veiliger voelen om dat te volgen, maar dat leidde vaak tot dode sporen. De enige manier om echt over te kunnen brengen wat ik wilde zeggen was door het zo authentiek mogelijk te houden. Terug naar de essentie. Dat is waar de titel van het album op slaat: ‘Back Where We Come From’. Ondanks alle chaos iets proberen te maken wat voor mij klopte.

Had je een duidelijke lijn tijdens het maken van het album?

Aan het begin was het zoeken naar een werkwijze. Omdat Ferdy van der Singel (gitarist/productie/mix) en ik alles samen opnamen en produceerden, hadden we alle ruimte om een manier te vinden die voor ons werkte. We hebben elk nummer een voor een helemaal opgenomen. Dat werkte goed omdat we dan in de sfeer van het liedje konden duiken zonder te hoeven schakelen naar iets totaal anders.

Hoe zou je Back Where We Come From omschrijven?

Eigenlijk word ik soms halverwege het schrijven pas bewust van waar een nummer over moet gaan. Een album is een momentopname van een fase in het schrijven. Elke periode is een soort weerspiegeling van inspiraties, ervaring, smaak en stemming. Het is geen kwestie van bewuste keuze. En het blijft nooit hetzelfde. Het komt zoals het komt. En meestal, omdat het in dezelfde periode is geschreven, past het goed bij elkaar.

Waar ben je momenteel mee bezig?

We hebben de afgelopen maanden vooral veel live gespeeld. Een waanzinnig leuke tijd met veel verschillende podia en projecten. Ferdy heeft samen met Koen de Jong een studio in Den Dolder. De komende tijd zal ik daar veel te vinden zijn in de aanloop naar het tweede album. Dit proces zal waarschijnlijk weer totaal anders zijn. Daar kijk ik naar uit. Ik dacht altijd dat ik vooral ongeduldig en zenuwachtig van studio’s werd. Maar wat ik erg heb geleerd van de eerste plaat, is dat ik juist erg geniet van produceren en opnemen. Mits er geen enorme tijdsdruk is. Daar blokkeer ik van. De grootste les was dat ik mezelf er de tijd voor moest leren gunnen.

Waar ben je tot nu toe het meest trots op?

Ik ben het meest trots op het debuutalbum Back Where We Come From. Maar ook op de band die Ferdy en ik na de opnames om ons heen hebben gevormd. Het zijn stuk voor stuk geweldige mensen met enorme toewijding en creativiteit. Zij dragen mijn muziek en daar ben ik enorm dankbaar voor en trots op.

Zie je dit als je toekomst?

Ja. Muziek is iets waar heel veel energie van krijg. Iets wat voor mij klopt. En het liefst blijf ik dat altijd doen. Mensen vragen weleens wat ik zou kiezen als ik moest kiezen tussen psycholoog zijn of muziek maken. Dat vind ik erg lastig. Het past allebei bij me. Als psycholoog richt ik me op anderen en in muziek juist erg op mezelf. Het houdt elkaar in evenwicht. Maar als ik de wereld rond zou kunnen touren, zou ik die kans zeker grijpen. Onbetaald verlof ofzo. We zien wel.

Zijn er nog mensen waarmee je zelf graag samen zou willen werken?

Ik zou het heel cool vinden om eens met James Blake te werken. Vanwege zijn eigenheid. Ik vind het bijzonder als iemand buiten de gebaande paden treedt en daarmee een totaal nieuw en eigen geluid neer kan zetten. Daar is lef voor nodig. Maar het lijkt me ook erg gaaf om met een producer te werken die ver af staat van mijn genre. Een keiharde, vette drum’n bass producer bijvoorbeeld.

Welke Nederlandse muzikant verdient volgens jou een push?

Tessa Douwstra, van Orlando. Ik vind haar muziek prachtig. Ze is als persoon erg puur en leuk. En is ontzettend ondernemend en creatief. Ik heb veel respect voor haar.

Het album Back Where We Come From is een prachtig album waarin Sofie passie, breekbaarheid en zichzelf laat zien.