×

Recensie

Alternative

17 juni 2016

Whitney

Light Upon The Lake

Geschreven door: Pieter Visscher

Uitgebracht door: Secretly Canadian

Light Upon The Lake Whitney Alternative 3.5 Whitney – Light Upon The Lake Written in Music https://writteninmusic.com

Halfuurtje duurt-ie, de debuutplaat van Whitney: Light Upon The Lake. Of de bandnaam een ode is aan de ons veel te vroeg ontvallen zangeres die als achternaam Houston had, laten we in het midden. Muzikaal gaan in elk geval vrijwel alle vergelijkingen mank.

De soulvolle lichtvoetigheid van de songs misschien, al is dat al wat vergezocht. Whitney, dat zijn de zingende drummer Julien Ehrlich (voorheen Unknown Mortal Orchestra) en gitarist Max Kakacek (vroeger Smith Westerns). Het duo verstaat de kunst van het liedjesschrijven. Het edele ambacht dat zovelen verblijdt. Tien rijkgeïnstrumenteerde, melodieuze songs komen voorbij, waarin ook blazers en toetsen een voorname rol hebben.

Die trompet in Red Moon mag af en toe best uit de bocht vliegen, zelfs tegen vals aanschuren, zolang het maar effectief is en binnen de textuur van het geheel instrumentale tussendoortje past, en dat doet het.

Uniek klinken de indieachtige popliedjes van Whitney niet, maar omdat ze met veel vakmanschap zijn overgoten, wringt die wetenschap eigenlijk nergens.

En wanneer je eenmaal gewend bent aan dat wat beknepen stemgeluid van Ehrlich steekt de zonnigheid in de liedjes ook steeds meer de kop op. Geheel onwillekeurig word je dan meegesleept in het wat laconieke gevoel dat de songs oproepen.

Dat zorgt voor zomerse toestanden, want Light Upon The Lake gaat de komende maanden elke barbecue naar een hoger niveau tillen. Je moet er niet vreemd van opkijken als aanwezige dames uit pure opwinding kledingstukken van zich afwerpen en spontaan gaan jongleren met ribkarbonades.

Dit is muziek die verbroedert, waardoor je opeens denkt: verdraaid, ik heb oma al twee maanden niet ge’appt. Een warme sound, die de geest opruimt en waardoor alles opeens mooier lijkt.

Zoals in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw, waaraan muzikaal sterk wordt gerefereerd.

Aan een vergelijking met The Band ontkom je niet. Maar hé, er zijn beroerdere formaties geweest om de mosterd vandaan te pikken.

Light Upon The Lake is een plaat die het, ondanks het gebrek aan pure uniciteit (maar wie heeft dat nog wel?) zonder meer goed gaat doen in de diverse eindejaarslijstjes en geregeld dermate lekker de pan uitswingt, dat je zowaar weer denkt: wat een mooie wereld is het toch ook.



  1. No Woman
  2. The Falls
  3. Golden Days
  4. Dave's Song
  5. Light Upon The Lake
  6. No Matter Where We Go
  7. On My Own
  8. Red Moon
  9. Polly
  10. Follow