Naar eigen zeggen wilde Dan Snaith op dit nieuwe Caribou album een meer simpel geluid laten horen. Een dansbaar geheel, dat voor iedereen toegankelijk zou zijn. Snaith was lichtelijk verrast toen bleek dat de track Sun, van voorganger Swim, het zo goed deed als dansnummer op Ibiza. Deels geïnspireerd door die wetenschap besloot hij het over een andere boeg te gooien. Onder de naam Daphni deed hij al een tijd dj-sets, vaak samen met Thom Yorke. Op Our Love verschuift ook Caribou naar een meer house-gericht geluid.

Eerdere Caribou albums lieten zich beïnvloeden door zomerse pop, rock, electronic en tegendraadse percussie. In die zin is dit album inderdaad rechtlijniger en vooral meer electronic. Grote invloeden van deep house, uk garage, 90’s rnb en 80’s synth lijken in eerste instantie te zorgen voor een wat “plat” klinkend geheel. De gesamplede vocalen werken deze illusie in de hand. Deze loops versterken het gevoel dat je naar een “makkelijke” 90’s housetrack luistert. Achter de doorstampende retro-electronic zitten echter veel details verborgen. Zo is er tekstueel een duidelijk concept rond de voor- en nadelen van liefde. Ook speelt multi-instrumentalist Owen Palett mee, die met onder andere strijkers en fluit de liedjes subtiele accenten meegeeft. Daarnaast zorgen vooral de verraderlijke synths voor een bevreemdend effect. In sterk contrast met de rest van de muziek, klinken deze synths vaak vals en onstabiel, wat de muziek vaak een dronken gevoel meegeeft.

Vier liedjes komen extra verrassend naar voren. Second Chance refereert met Jessy Lanza’s zang aan 90’s RnB met bevreemdende synths en in Mars laat Owen Palett nog eens extra zijn kunnen horen in combinatie met luchtige beats. Silver en Back Home vallen ook op, maar in negatieve zin. De liedjes zouden prima passen op de soundtrack van een 80’s actiefilm, maar voelen hier wat misplaatst.

Zo is het Snaith maar deels gelukt om een toegankelijk album te maken. Veel nummers lijken plat, maar voelen veel te persoonlijk en dissonant om van makkelijke muziek te kunnen spreken. Gelukkig maar!