Zun Zun Egui komt uit Bristol en houdt de lokale traditie van donker en groovy – waar die stad toch om bekend is – levend. Op het tweede album, geproduceerd door Andrew Hung (Fuck Buttons), pakt de band het wat steviger aan, met een tweede gitarist. De groep brengt een bij vlagen zware mix van rock, funk en world met hier en daar een jazz- of soulinjectie. Zun Zun Egui schuwt de gekte en het avontuur niet en is daarmee vergelijkbaar met postpunkgrootheden als PiL, The Pop Group, 23 Skidoo en Gang of Four.

Shackles Gift ontbeert melodie en een duidelijke richting maar de band maakt dit goed door met een spannende mix aan stijlen te komen en regelmatig zinderende momenten te creëren. Na een openingssalvo vol Afrobeat komt de zware rock om de hoek op African Tree. De break na ruim twee minuten gaat van supergroovy naar heavy en vormt een van de lekkerste passages op het album.

Er is echter meer: I Want You To Know, met zware riffs en krassende gitaren klinkt als een geslaagde mix van Queens Of The Stone Age en Gang of Four en op het ritmisch ijzersterke Soul Scratch tikt Zun Zun Egui de free jazz en de soul aan. De stijl die de band hier hanteert had niet misstaan bij Living Colour. Verderop ontspoort de band lekker in zware riffs en kakofonie (The Sweetest Part Of Life) of legt men bezwerende beats en zware wereldmuziek neer (Late Bloomer – met 155 beats per minute verreweg de snelste track). Op het einde van de plaat horen we een lekkere vette – maar ook diepe –  weergave van het (Londense) grotestadsleven in City Thunder.

Shackles Gift is geen gemakkelijke plaat en Zun Zun Egui is niet voor één gat te vangen. De band zou de overdaad aan goede ideeën nog wat verder kunnen kanaliseren door wat melodie/hooks in te voegen of het geluid juist te strippen. Dat neemt niet weg dat Shackles Gift een plaat is die flink wat luisterbeurten verdient want er wordt regelmatig zinderend gemusiceerd.