Aan de overkant  van Het Kanaal is dit combo al genoegzaam bekend.  Zangeres Zoë Schwarz kan op meer dan competente ondersteuning  van een ervaren gezelschap rekenen. Niet alleen op het podium flankeert het vloeiende gitaarspel van haar levensgezel Rob Koral en de verrichtingen van Pete Whittaker op de Hammond, die ook voor de bas ritmiek zorgt, de expressieve zang van Shwarz. Paul Robinson complementeert het geheel aan de drumkit. Datzelfde trio werd ook in de studio gesignaleerd voor de sessies van This Is The Life I Choose en de opvolger die nu in de cd-lader zit.

“The blues and and I’ve been friends for so long we might as well start a party” zingt Zoe in de titelsong. Na de stampende rockende blues van het op zware riffs stuiterend Please Don’t Cheat On Me is het al duidelijk dat in  het songwerk niet bepaald de grote kracht schuilt. Het meer popgetinte You’ve Changed en Shout zijn evenmin echte hoogvliegers in de songschrijverij.

Vooral de tomeloze inzet en de ervaring van de muzikanten redden hier de  meubelen. Way Down The Caves met een tekstbijdrage van Pete Feenstra vormt een historische rondleiding in de stamboom van de Britse beat generatie van de jaren zestig en het op herkenbare riffs geënte Shout mikt evenals het funky My Handsome Man en een jazzy Don’t Hold Back meer op de onderbuik. Het blijft helaas al bij al iets te voorspelbaar om echt te overtuigen, dat de vier minuten grens in de meeste tracks overschreden wordt helpt ook niet echt. Hopelijk komt een en ander op het podium wat beter tot zijn recht.