Wouter Planteijdt
Bullhorn

Deze zanger gitarist is de frontman van de in 1981 opgestarte powerrock formatie Sjako! dat enkele jaren geleden zijn tiende langspeler presenteerde. Daarnaast is Planteijdt evenals de overige bandleden bij talloze zijprojecten betrokken als muzikant en producer. (The Yearlings, Ricky Koole, Paul de Munnik). Sporadisch duiken in het drukke tour- en sessieschema langspelers onder eigen naam op zoals W en Jotter’s Whiffle, waarmee ik helaas nooit geconfronteerd werd.
Gelukkig is de inspiratie nog alomtegenwoordig, de derde langspeler Bullhorn is integraal opgebouwd met vijftien tracks van eigen makelij. Het blijkt een bijzonder aangename kennismaking, geen overspannen toestanden, noch vrijblijvende snarenvreterij maar ‘eenvoudige’ liedjes die in sobere semi-akoestische triobezetting opgevoerd worden. Ervaren rotten Mischa Porte en Gerco Aerts vormen de soepel opererende ritmesectie, zoals de op een hinkende beat huppelende opener Everybody’s Angry aantoont. Beide heren manifesteren zich bovendien als niet onverdienstelijke backing vocalisten dat is niet alleen handig als het richting Westcoast uitgaat met het zweverige, naar The Eagles en Poco lonkende On Either Side.
Het gevarieerd repertoire pendelt van bluesgetinte toestanden, zoals in de titelsong het verstilde Her Head en het op dartele contrabasloopjes flanerende Catherine Oh Catherine met een hoofdrol voor speelse gitaarakkoorden, naar op een strakke ritmiek geënte Tiny Flags en het broeierige Woman met het wah wah gitaartje. Het tempo vertraagt in het ietwat duistere Manny’s Funeral, Aftermath Of You en het zweverige, mooi uitfadende Beauty Flies. Welke stijl het trio hier ook hanteert, het gebeurt onveranderlijk met bewonderenswaardig vakmanschap in een speelse, spontane benadering.