×

Recensie

Electronic

17 april 2021

William Doyle

Great Spans of Muddy Time

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Tough Love

Great Spans of Muddy Time William Doyle Electronic 4 William Doyle – Great Spans of Muddy Time Written in Music https://writteninmusic.com

Wat zegt het klassieke 17-eeuwse doek Een pelikaan en ander gevogelte bij een waterbassin van de Amsterdamse renaissance schilder Melchior d’Hondecoeter over de Engelse vooruitstrevende elektronicamuzikant William Doyle? Buiten het feit dat ze beide kunstenaars zijn die het vak goed beheersen helemaal niks. Het is puur toeval dat de Engelsman bij het bezoek aan het Rijksmuseum archief gefascineerd door dit schilderij raakt, en deze als Great Spans of Muddy Time albumhoes gebruikt.

Nadat zijn vorige Your Wilderness Revisited plaat de nodige lofbetuigingen ontvangt, besluit de creatieveling om niet op dit succes voort te borduren. Diep in hem hunkert het verlangen om juist de avontuurlijke kant op te gaan. Een persoonlijke signatuur waarmee hij gelijk zijn commerciële zelfmoord in werking stelt. Dit muzikale wonderkind maakt al eerder een droomstart toen hij onder zijn East India Youth alias met zijn Total Strife Forever debuut als veelbelovend nieuwe artiest verschillende nominaties binnenhaald. De prestigedrang om zichzelf te blijven ontwikkelen weegt echter zwaarder dan aan het perfectionistische ideaalbeeld van de popcritici en muziekliefhebber te voldoen.

Is Great Spans of Muddy Time dan een slechtere plaat geworden? Zeker niet! Maar het vergt de nodige tijd om de schoonheid hiervan te ontdekken, al pakt hij in het begin nog bijzonder toegankelijk uit. I Need to Keep You in My Life heeft nog fraaie klassiek geschoolde songstructuren en is een aangenaam opwarmertje voor die prachtige hoge vocale kunsten van William Doyle. Als een onschuldig klinkende koorzanger laat hij een adembenemende indruk achter. De soepele dromerige opbouw krijgt tegengas door hier en daar de uitbundige wilde geluidsexplosies te creëren. Wat blijft hij dicht bij zichzelf en getuigt hij nogmaals de nodige specialistische kennis te bezitten om zeer sfeervol af te trappen.

And Everything Changed (But I Feel Alright) beweegt zich op het eighties disco vlak en komt misschien nog wel beter dan de zeker niet misselijke opener tot zijn recht. Als een gekweld dier ontsnappen heerlijke gitaarakkoorden om de ruimte met een optimaal uitgebalanceerde new wave klimaat te vervullen. Er zweeft een laaghangend laagje melancholie boven die net een tikkeltje voor die trieste ondertoon zorgt. In diezelfde lijn ligt de ouderwetse Nothing At All synthpop, waarmee hij duidelijk in de lijn van de theatrale New Order en Pet Shop Boys melancholiek opereert. Tot hiertoe voldoet hij nog volledig aan de luisteraars wensen, vervolgens vergt het allemaal meer inlevingsvermogen.

Somewhere Totally Else kruipt al sissend en schokkend dieper onder de huid en zorgt al snel voor het verwachte keerpunt. De speelsheid van de vintage krautrock keyboardgeluiden ontwikkelen zich als een vervelende aandacht eisende stoorzender. Eigenlijk zoekt William Doyle gewoon het vroegere breekpunt op dat krautrock bejubelend in hitgevoelige synthpop overgaat. Een zoektocht welke uiteindelijk tot het voltooide Rainfalls en het Orchestral Manoeuvres in the Dark achtige Theme from Muddy Time leidt, een band die met Dazzle Ships ook bijna de vers verworven sterrenstatus verspelen.

Fragmentarische stukken als de met percussie volgestopte Shadowtackling, het afbrekende em>A Forgotten Film geluidslandschap en de krakende Semi-bionic kitsch zijn een futuristische aanval op het muzikale belevingswereld. Harp strelingen overheersen in het zwaar drukkende Who Cares en het luchtige St. Giles’ Hill. Het Oosterse mediterende [A Sea of Thoughts Behind It] heeft door de gitaarlijnen de kracht van de optimistische post-punk en mag gerust als een waardevolle afsluiter genoemd worden.

Is dit een voorstudie voor een meesterlijke vervolgstap, waarmee hij voor altijd het spanningsveld tussen pop en klassiek tot een universeel geheel laat samenvloeien? Of is dit een onbeantwoorde hoopvolle voorspelling? Heeft William Doyle mij net zo sterk als met Your Wilderness Revisited overtuigd? Jazeker, al wordt de Is Great Spans of Muddy Time waarde waarschijnlijk pas jaren later juist ingeschat.



  1. I Need to Keep You in My Life
  2. And Everything Changed (But I Feel Alright)
  3. Somewhere Totally Else
  4. Shadowtackling
  5. Who Cares
  6. Nothing at All
  7. Rainfalls
  8. New Uncertainties
  9. St. Giles' Hill
  10. Semi-bionic
  11. A Forgotten Film
  12. Theme from Muddy Time
  13. [A Sea of Thoughts Behind It]