De band bestaat uit (ex-)leden van onder andere Brat Pack, Bullerslug en Gewapend Beton: White Slice, ofwel een kale pizzapunt. White Slice maakt vuige trashpunk, geschikt voor liefhebbers van bands als The Computers, DZ Deathrays, Pulled Apart By Horses en de eerste albums van Refused. Het debuutalbum Antarctica werd in twee dagen opgenomen.

Het negen tracks tellende Antarctica opent met de heftige Fast Cars Are Red, een episch snel beuknummer inclusief gang vocals en koebel, dat doet terugverlangen naar de gloriedagen van punk. Er wordt iets gas terug genomen op Keep Us Away From Your Parade, maar daarom is het niet minder in your face. Het is met twee minuut veertig ook meteen het langste liedje op Antarctica.

Het viertal ramt verder met Addicted For A Day, dat wederom zo heerlijk traditioneel klinkt, dat je je afvraagt of dit album niet uit een andere tijd komt. Zo geldt ook voor wat nog komen gaat. Het album vervult een verlangen naar een nog niet eens zo’n ver verleden waarin bands als Sex Pistols, Black Flag en Dead Kennedys zorgden voor ravages in kleine underground clubs. Eentonigheid ligt op de loer, maar aangezien de storm na krap twintig minuten gaat liggen, is dat totaal geen ramp.

Het enige dat niet helemaal past bij de muziek is de albumcover: ondanks dat ‘ie min of meer matcht met de albumtitel is ‘ie veel te gelikt. De strakblauwe lucht en de ijsschots lijken meer decor voor een brave folk- of indieband dan van een punkband. Aan de andere kant: de koelheid van White Slice is extreem, dus wellicht moet ondergetekende niet zeuren. Hopelijk gaat deze band zalen op z’n kop zetten. Punk is not dead, indeed.