The Wedding Present, uit Leeds, was tussen 1987 en 1993 een van de meest succesvolle indiebands in Engeland. De’ Weddoes’ baarden opzien met rammelende maar stevige gitaarpop die eigenlijk door geen enkele andere band werd geproduceerd. Het donkere, wat afgeknepen stemgeluid van bandleider David Gedge was een ander handelsmerk. Met name aan het begin van de jaren negentig was de band ongekend productief. Na een aantal jaren tijd te hebben besteed aan de groep Cinerama (1997-2004) haalde Gedge zo rond 2005 The Wedding Present weer van stal.

Valentina is de derde plaat sinds de comeback. Het eerste dat opvalt is het heerlijke, vette geluid. De start-stop-dynamiek, de dikke bassen en drums en het knallende gitaarwerk doen direct denken aan de door Steve Albini geproduceerde Wedding Present-klassieker Seamonsters (1991). Niet geheel toevallig brengt de band dit album momenteel weer live, gelardeerd met tracks van Valentina. Dat moet wel een gelukkig huwelijk opleveren op de podia.

Opener You’re Dead zet direct de toon met zijn straffe drums en hoekige structuur. Na een lekkere zuigende climax koerst  The Wedding Present rustig naar het einde waarin de relatieperikelen van Gedge met Jarvis Cocker-allure worden uitgesproken. Gedge’s teksten zijn nog steeds innemend. In het mooie, dynamische Meet Cute zingt hij: “I met her before I found the heel that came off her shoe”. En zo horen we wel meer teksten die aangeven dat hij met 51 jaar niet zelfgenoegzaam clichés uitbraakt. The Girl From The DDR (inclusief Duitse bijdrage van bassiste Pepe le Moko) biedt ruwe maar breekbare indiepracht (“I’ve been using you all this time….” “It’s not that I don’t adore you…”  “But I realized that I don’t think I’m ever gonna  leave my girlfriend for you”).

Muzikaal zit het wel geramd op Valentina: You Jane wordt heerlijk opgebouwd met gedreven drums en gitaren. Ook hier weer ruimte voor melodie en rust. De unieke dynamiek en het vette geluid van The Wedding Present komen op meer nummers uitstekend tot hun recht: het meeslepende Stop Thief!, het poppy 524 Fidelio en het opzwepende End Credits.

De band komt nog wel vaker goed voor de dag: het snelle Deer Caught In The Headlights kent een zware, shoegaze-achtige break die er mag wezen. Hoe stevig je kunt hakken en toch poppy kunt blijven, horen we in Back A Bit… Stop. Afsluiter Mystery Date verrast niet alleen door het gevoelige begin en de Japanse teksten die langskomen maar ook door de mooie opbouw naar een korte climax van prachtige gitaren over een marsritme.

Met Valentina doet The Wedding Present waar ze het beste in is: het maken van eigenwijze, persoonlijke en vooral dynamische en opzwepende gitaarpop/rock. Dankzij de prima productie is Valentina ook nog eens plaat die extra lekker je speakers uit knalt. Met andere woorden:  de band pakt de draad van albums als Bizarro en vooral Seamonsters weer overtuigend op.