We Are Fiction is een jonge band uit de UK, die zich snel omhoog worstelt binnen de screamo/ melodieuze hardcore scene. Van de underground maken ze nu een serieuze gooi naar het grote publiek. In Engeland krijgt One For Sorrow uitsluitend bijzonder goede kritieken. En dat is meer dan terecht. Zelfs al denk je dat je alles wel gehoord hebt binnen dit genre, moet je We Are Fiction een kans geven. Het is gewoonweg een geweldige band en One For Sorrow is van begin tot eind genieten van alles wat er gebeurd.

Vergelijkingen met bands als Alexisonfire of Mallory Knox liggen op de loer en zijn voor te stellen. Maar het doet ook afbreuk, de band heeft voldoende een eigen sound en op de proppen komen met een dergelijk debuut getuigd van grote klasse.  Allereerst zijn de twee zangers allebei uitstekend. Phil Barker heeft een hele rauwe stem, maar het is gelukkig geen echte screamer en Marc Kucharski heeft een hele melodieuze stem, maar niet te zoet. De combinatie van die twee werkt bijzonder goed. Daarnaast is het gitaar geluid meer rock en, dan metal of hardcore. De band klinkt daardoor toegankelijker dan AlexOnFire, zonder minder krachtig over te komen.

On For Sorrow start full speed ahead met Mansion House en Bright Lights. Phil Barker levert een vuistslag met zijn zangpartijen in Bright Lights, terwijl het pakkende refrein helemaal open wordt getrokken door de melodieuze aanpak van Marc. Erg knap. De band levert meer compacte en krachtige songs af waar Phil Barker de hoofdrol heeft, zoals het uitstekende A Thousand Places To Sleep bijvoorbeeld. Eén van de beste en hardste songs van het album. Maar ook het daaropvolgende Tilt is een knaller. Een waanzinnig refrein met een spannend gitaarlijntje en zelf invloeden uit de hip hop met een gastbijdrage van rapper Xidus Pain. En dat zonder dat het cheecy wordt.

Sail On is de huidige single en dat is nu net een nummer dat wat geijkt over komt, iets te veel clichés. Niet slecht, maar persoonlijk had ik een ander visitekaartje afgeleverd.

Natuurlijk zijn er ook rustigere en meer gedragen liedjes te vinden. Wladyslaw is daar een heel mooi voorbeeld van, maar ook het daaropvolgende Earth Medicine en afsluiter Forget About Me. Ondanks dat het jammer is dat er aan het einde van het album niet meer zo’n heftige rocker staat, is Forget About Me een terechte afsluiter die aan het eind nog behoorlijk loos gaat.

De ophef rond We Are Fiction is terecht en ik denk dat 2014 een groot jaar voor ze gaat worden.