Dit kwartet stamt uit Kentucky, aangevoerd door de zingende drummer en pianist Hayden Miles en de gitaar spelende broer Kenny Miles. De naam is ontleend aan de familienaam van hun grootvaders die in de plaatselijke koolmijnen zwoegden. Wayne Graham vormt de speerpunt van een recente beweging verbonden met en geïnspireerd door de unieke muzikale traditie van The Appalachian. verder bouwt aan een meer avonturlijke soundtrack met hulp van José Ortega en Ludwig Bauer, een multi-instrumentalist met Duitse roots.

Het uit een soort noise geluiden opwellende We Could ‘ve Been Friends opent traag slepend de score en groeit met een repetitieve, avontuurlijke benadering die een verslavend  effect sorteert. Het instrumentale, met bijzondere combinatie van vibrafoon en rollende pianotonen, ingevulde Patsy leunt sterk aan bij jazzy structuren die je met Count Basie associeert, een gewaagde keuze die meteen de aandacht trekt.

In een breed uitwaaierend All The Way horen we naast vervormde gitaargalm ietwat bizarre klarinetklanken. Die duiken terug op in I Had Plans, een melodieuze, door Kenny gecomponeerde pianoballade die enigszins aan Tweedy herinnert.

Met A Silent Prayer evolueert het weerom in de dromerige, experimentele richting.  Enemy’s  Camp  en Into Words zijn andere, door Kenny gecomponeerde songs van Bastion waarin Kenny  zich niet beperkt tot achtergrondzang. Dat gebeurt al even voortreffelijk als broer Hayden die het vocale voortouw neem in de overige door hem gecomponeerde tracks.

De afgebakende grenzen van folk en country worden meermaals overschreden met experimentele passages en uitstapjes naar jazz en andere genres. Het met traag meanderende passages gevulde Bastion zal niet meteen de doorsnee Americana liefhebber bekoren. Meerdere, zorgvuldige luisterbeurten zijn noodzakelijk om dit werkstuk op zijn juiste waarde te schatten.