×

Recensie

Alternative

27 januari 2018

Voetvolk – Bring It To Our

Bring It To Our Senses

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Rotkat

Bring It To Our Senses Voetvolk Alternative 3.5 Voetvolk – Bring It To Our Senses Written in Music https://writteninmusic.com

Nog maar net uit op het fijne Antwerpse Rotkat label: Bring It To Our Senses, de muzikale score bij de voorstellingen van de hedendaagse dans-/performancegroep Voetvolk.

Het album bevat de integrale muziekscores bij drie dansvoorstellingen die componist Van Cauwenberghe maakte in samenspraak met choreografe/danseres Lisbeth Gruwez. Onder de noemer Voetvolk maken zij voorstellingen waarbij het lichamelijke en het fysieke aspect verbonden wordt met het auditieve. Gruwez en Van Cauwenberghe zijn bij uitstek kunstenaars die inspiratie putten uit andere disciplines: zo regisseerde Van Cauwenberghe (lid van psycho-elektropunkband Dendermonde, ex-Babyjohn en dj) videoclips voor onder meer Vive La Fete, Millionaire (Ballad Of Pure Thought) en A Brand (Hammerhead) waarin Gruwez opdook.

Inmiddels heeft de groep die in 2007 opgericht werd al een negental voorstellingen ontworpen en uitgevoerd op scène. Met toenemend succes. Vandaar dat het idee ontstond om de muziek die gecomponeerd werd bij enkele van die voorstellingen te documenteren en beschikbaar te stellen zodat via de muziek de voorstellingen in kwestie herbeleefd kunnen worden. En dat in het vooruitzicht van een productie op grotere schaal (The Sea Within dat in het voorjaar in Frankrijk (Recontres Choréographiques de Seine-Saint-Denis) in première zal gaan).

De hier beschikbaar gestelde muziek heeft betrekking op 3 voorstellingen die samen een triptiek van het extatische lichaam vormen: It’s going to get worse and worse and worse, my friend (2012), AH/HA (2014) en We’re pretty fuckin’ far from okay (2016). Gemeenschappelijk aan deze performances is dat de lichamelijkheid centraal staat. Dans en muziek zijn slechts werkvormen om die lichamelijkheid vorm te geven. Op de website valt te vernemen dat het sterk gaat om de ‘in between’ status, ergens tussen totale controle en een volledig gebrek daaraan.

Opener Miss Speech is een eerder duistere soundscape met her en der voorzichtig aangeslagen pianonoten die markeert dat het hier sterk te doen is rond sounddesign. De muzikale score roept de herinnering op aan het bewegende beeld. Gaandeweg voel je allerhande bewegingen in de golvende muziek (piano en bas gaan een dialoog aan, later komen er tekstsamples bij), waardoor je als luisteraar geboeid blijft luisteren. De compositie wint gaandeweg sterk aan tempo waarbij spanning gecreëerd wordt, tot de climax finaal bereikt is. Later speelt Pressure eveneens met spanning en tempo.

Verderop blijft het donkere heel sterk aanwezig, wat nog eens aangedikt wordt met titels als Despair. Het onderliggende gevoel is hopeloosheid, eenzaam en verloren, zwalpend op zoek naar een aangrijpingspunt, éénder welk aangrijpingspunt. Naar mate het album vordert komt er net iets meer ruimte voor lichtere, meer impressionistische composities zoals Grünewald. Dat verhindert niet dat in de vaak grillige soundscapes onder meer het thema ‘macht’ (The Dictator) aan bod komt, met tekstsamples als: “we (all) (have) made advancement / we have not made any advancement at all / (not) at all”). Uit dat ene citaat haal je dat het duo volop speelt met uitersten, met contrasten. Ook liefde is van nature uit geconnecteerd aan macht, aan controle en het verlies daarvan (Panic Love dat gekenmerkt wordt door zachte pianotoetsen en aansluit bij hedendaagse ambient zoals de samenwerking tussen Brian Eno en Ryiuchi Sakamoto).

Je merkt: dit is een album dat om focus en aandacht vraagt. Niet direct iets dat je er tussendoor even bijneemt. Daarvoor is het album te ongrijpbaar in klank (neem bijvoorbeeld het spel met in- en uitgeademde lucht in Chairs, het woest geschreeuw in Barking Scene of de filmische score met pastoraal tintje Laughterwave) en is deze score een behoorlijk lange en uitgebreide klanktrip. Kortom: een meer dan bijzonder album dat het vooral moet hebben van (fascinerend) experimenteel sounddesign met als motief: Come To My Senses. Een sensuele ervaring die de verbeelding meer dan prikkelt.

De uitgave van dit gelimiteerd uitgegeven muziekalbum met tekeningen door Lisbeth Gruwez markeert een nieuwe ontwikkeling waarin Voetvolk zich toelegt op het interdisciplinaire. Het gezelschap bestaat intussen 10 jaar en wil meer naar buiten treden met installaties en publicaties. Zo komen er later dit jaar nog platen/boeken aan die gekoppeld kunnen worden aan nieuwe producties zoals Penelope (2017) en The Sea Within (2018), waarbij Van Cauwenberghe voor de muzikale score samenwerkt met Björn Eriksson (Eriksson/Delcroix, Les Blauw,..) en Elko Blijweert (o.a. Demon Geography).

Tracklisting Bring It To Our Senses (2LP versie):

Kant A:

  1. Miss Speech
  2. Despair

Kant B:

  1. Grünewald
  2. The Dictator
  3. Panic Love
  4. Lay Down The Puddle

Kant C:

  1. Chairs
  2. Laughterwave

Kant D:

  1. Pressure
  2. Come To My Senses


  1. Miss Speech
  2. Despair
  3. Grünewald
  4. The Dictator
  5. Panic Love
  6. Lay Down The Puddle
  7. Chairs
  8. Laughterwave
  9. Pressure
  10. Come To My Senses
  11. Barking Scene