Soms hoef je voor goede muziek niet vooruit te kijken en te zoeken naar nieuwe artiesten. Soms hoor je in muziek een goeddeels verborgen en vergeten geschiedenis en soms vind je muziek op een plek waar je die niet verwacht. Dat is allemaal het geval op de uitmuntende verzamelaar I Was Born A Badass Chick, Greek Folk Music in the 1940s in NYC, van de Grieks-Amerikaanse zangeres Virginia Magidou, uitgegeven door het al even uitmuntende Canary Records.

Deze ‘Greek Folk Music’ uit New York klinkt anders dan de Griekse muziek – voornamelijk Rebetiko – die in dezelfde tijd in Griekenland werd opgenomen. Waar Rebetiko in Griekenland werd gedomineerd door de Buzuki, en trage, gedragen liederen, is de muziek op deze plaat rijk geïnstrumenteerd. Zo wordt Magidou begeleid door (verschillende combinaties van) een kanun, gitaar, oud, klarinet, viool, cimbalom en percussie.

Magidou is op dit album zowel zangeres als stemactrice. In haar warme, maar ietwat geknepen zanglijnen en vocale versieringen klinkt gezucht, verlangen of wanhoop. Soms biedt haar band een lichter tegenwicht. Op het eerste prachtige nummer stuwt de band – uptempo en levendig – de klagelijke maar prachtige zang almaar voort. Ook op I Haven’t Enjoyed Life Since I Was A Kid  klinken – onverwacht – optimistische klanken terwijl Magidou haar lot klagelijk bezingt. Tragiek en levenslust dansen ook op het rest van het album met- en om elkaar heen. Soms in uptempo Syrto’s (een dans in 2/4 maat), soms in een trage Zeybekiko (een trage dansvorm in 9/4 maat) of in andere ongelijke maatsoorten.

Het duistere hoogepunt van het album is Antartes Pallekaria (De vechters). Dit nummer is donker en dreigend, mede door de duistere klanken van de cimbalom, de huilende begeleiding van de klarinet en de al even klagende zang van Magidou. Het is een fraai voorbeeld van hoe de Griekse Dromos – Dromos betekent letterlijk ‘wegen’, maar het kan ook toonladder, of toonopvolging betekenen – veel meer melodische vrijheid geven dan de striktere Westerse toonladders. Vooral Magidou laat haar stem omhoog en omlaag glijden en buigt de noten om, zonder zich veel aan te trekken van halve en hele  toonafstanden.

I Was Born A Badass Chick en de eerdere uitgave van Canary Records zijn niet de eerste heruitgaven van de muziek van Magidou. Wel bevat het album nieuwe nummers en is de mixage duidelijk van hogere kwaliteit dan van eerdere uitgaven. Het album is bovendien vergezeld van verhelderende liner notes.

Het album moet ook gezien worden in de prachtige reeks heruitgaven van Canary Records. De catalogus van het label is breed; van onbekende Armeense sopranen tot nagenoeg vergeten muzikanten uit het voormalige Ottomaanse Rijk die in New York een van de eerste waren die muziek gezongen in het Turks of Koerdisch opnamen.

Terwijl in Europa bevolkingsgroepen in een natiestaten geperst werden, leefden migranten uit het voormalige Ottomaanse Rijk in de V.S. naast- en met elkaar. Ook dat is te horen op dit album. Magidou wordt namelijk begeleid door een Bulgaar en een handvol Grieken en Armeniërs. Hoewel de nummers in New York zijn opgenomen, komt dit album waarschijnlijk dicht in de buurt van de muziek die aan het begin van de 20^ste eeuw in de havensteden van Griekenland en Turkije te horen was. In elk geval is het muziek die gemaakt is zonder de bemoeienis staten die druk bezig waren hun eigen nationale cultuur vorm te geven, zoals dat in Griekenland en Turkije bijvoorbeeld wel het geval was.

I Was Born A Badass Chick en de catalogus van Canary Records laten zo een prachtige, vrijwel onbekende kosmopolitische erfenis uit Zuid-Oost Europa horen.