Dat Villagers voorman Conor O’Brien de muzikale bakens van zijn band de laatste jaren aan het verzetten is mag duidelijk zijn. Op Fever Dreams, het onderhand alweer vijfde album van de band, doet hij dat wederom. En glansrijk.

Waar het meesterlijke debuut Becoming A Jackal (2010), opvolger (Awayland) (2013) en het derde album Darling Arithmetic (2015) muzikaal nog behoorlijk bij elkaar in de buurt lagen en indiefolk nieuwe verdiepingen gaven, trok O’Brien, zonder twijfel één van de meest getalenteerde singer-songwriters van zijn generatie, met het in The Art Of Pretending To Swim (2018) een rijker palet aan muzikale invloeden open.

Die muzikale ontdekkingstocht, vol avontuur, wordt op Fever Dreams glansrijk doorgezet. Zowel in de melodieën die de songs herbergen als de fascinerend rijke arrangementen die ze tevens kennen. Daarnaast is O’Brien nooit te beroerd zijn hart te openen en in zijn teksten zijn diepe zielsroersels te delen. ‘The more I know, the more I care’.

De songs voor het album werden over een periode van twee jaar geschreven en in het najaar van 2019 en vroeg in 2020 met de volledige band opgenomen, dus voordat alle Covid ellende plaatsvond. O’Brien nam daarna ruim de tijd de opgenomen songs bij te schaven in zijn thuisstudio en de volgorde te bepalen. David Wrench (onder meer Fran Ocean, The XX en FKA Twigs) nam vervolgens de mix op zich.

Zoals alles wat O’Brien schrijft, en wat hem tevens zo speciaal als songschrijver maakt, pakt hij je met zijn songs bij eerste beluistring als ruimschoot in, maar ontdek je met elke luisterbeurt hoe vernuftig de songs zijn opgebouwd. The First Day, de eerste track die van het album vrijkomt, valt daar absoluut onder maar eigenlijk is het met albumopener Something Bigger gelijk al raak.

O’Brien is een durver die ook van een in eerste instantie een wat corny klinkende song als So Sympatico exact de juist vorm weet te vinden waarbij een saxsolo de song nog hoger tilt. En daarmee een albumhoogtepunt creëert. Het magnifieke Circles In The Firing Line is daar zo ongeveer tegenover gesteld aan maar al net zo intrigerend. Wat een briljante muzikale verschuivingen die uiteindelijk uitmonden in een heerlijk doorgedraaid ‘fucking up my fever dream’ finale.

Fever Dreams is een heerlijke ontdekplaat. Een plaat met ontzettend veel liefde en plezier gemaakt en waarbij O’Brien het volle arsenaal aan muzikaliteit opentrekt om met twee handenvol nieuwe prachtsongs aan te komen. Luister naar een song als Full Faith In Providence, hoor wat er om die pianopartij nog meer allemaal gebeurt, en verdwijn er volledig in.

Ook de geweldige titelsong, wat een verrassing en muzikaal avontuur toch weer, en songs als Momentarily, Restless Endeavour en de gloedvolle albumafsluiter Deep In My Heart (‘the goldmine of sweet memory) schieten er gelijk tussenuit. Fever Dreams is een zowel uitermate prikkelende trip als magische wegdroomplaat. O’Brien blijft, juist door vol voor het muzikale avontuur te gaan, verrassen en vervoeren. Fever Dreams is een fantastische plaat.