Viberider uit Roermond draait al een tijdje mee en heeft al een boel belangrijke doelen behaald. Ze stonden in de finale van de Grote Prijs, hun debuut Evolve The Long Lead kreeg zeer goed kritieken en ze mochten Pinkpop openen. Belangrijkste mensen in de band zijn Jowan van Barneveld en Ferry Duijsens. Zij schrijven alle songs. Live wordt de band uitgebreid tot zes personen.

The Big Show is gedeeltelijk erg goed, laat ik daar kort over zijn. Een slimme mix tussen stoner, pop en jaren 90 rock met uitmuntend gevoel voor catchy zanglijnen (en daar hebben ze eigenlijk het stukje When Will I Be Famous van Bross niet voor nodig). Luister bijvoorbeeld eens naar het geweldige begin van Picture Me Without You waarin Kelly Kockelkoren een zanglijntje voor haar rekening neemt. Niet uit je hoofd te krijgen.

Dat is niet het enige nummer dat zich nestelt onder je koekenpan, meer dan de helft van dit album is onweerstaanbaar en vraagt om mee gefloten of gezongen te worden. Het album zakt echter in bij  het 9^e nummer Spirits Are Calling To Be Heard en OK L.A. kan niet echt boeien. Het aan QOTSA doen denkende Live Television Disguised As A Joyride is iets beter maar afsluiter Avowal is weer minder.

Viberider is op haar sterkst als ze pakkende compacte songs schrijven. Zodra de band ietwat meer experimenteert of te veel laat horen van QOTSA te houden, verliezen ze net datgene wat ze zo goed maakt.