Dat een zwaar destructieve levensstijl uiteindelijk zijn slachtoffers opeist is een algemeen feit. Het Zweedse Viagra Boys maakt dit van dichtbij mee, als voormalig bandlid en een van de oprichters Benjamin Valle op 21 oktober 2021 komt te overlijden. Zijn rol is al een tijdje uitgespeeld, net voor de releasedatum van doorbraakalbum Welfare Jazz besluit hij om onbekende redenen de punkrockers te verlaten. Hoe herpakt het gezelschap rondom beroeps straatschoffie en compromisloos boegbeeld Sebastian Murphy zich na dit noodlottig verlies, en hoe houden ze zich in een wankelende onzekere collectieve gemeenschap staande welke zich met muterende afkickverschijnselen stabiliseert.

Nou behoorlijk wantrouwend dus. Het zware drugsverleden van Sebastian Murphy heeft als psychotische bijwerking dat het zijn achterdochtige gedachtegang versterkt en waanideeën oproept. De beangstigende anti vaccinatiesong Creepy Crawlers schept het demonisch evangelische beeld van misvormde kinderen, met dierlijke eigenschappen en parasiterende kenmerken. Het is niet alleen zijn visie, dit beeld wordt over de hele wereld in snelgroeiende groeperingen gedeeld. Al weet je bij een band als Viagra Boys nooit of je dit met volle ernst moet opvatten, of dat het juist met de nodige ironie bedoeld is. Het zijn in ieder geval scherpe teksten die afdwingen om over de gecontroleerde mensheid na te denken.

Daar pakt Viagra Boys haar winstpunten. Na het verlies van voormalige teamspeler Benjamin Valle besluiten ze niet om een gematigde stap terug te doen, zich niet door eisen stellende platenlabelbazen in te laten palmen of het goed scorende trucje eindeloos te herhalen. Minachtend werpt het gezelschap de dansbare The Cognitive Trade – Off Hypothesis new wave popsong toe. Natuurlijk bezitten ze het vermogen om die hitsingle te schrijven, maar wat is precies de meerwaarde hiervan? The Prodigy cyberpunk? Geen probleem! Ain’t No Thief jat schaamteloos en overspoelt het geheel met de nodige donkere funkende disco drives. Deze waardes overtroeven? Waarom niet, de klant is toch koning? Add duikt nog dieper die discohoek in, maar geeft tevens een verbeten toekomstblik vrij.

Baby Criminal is hun eigen kleine gangster opstand, inclusief The Specials oproerigheid, ska dwarsheid en alarmerende saxofoon. Croonend als de maniakale voormalige Dead Kennedys frontman Jello Biafra gooit Sebastian Murphy deze twee voorbeelden bij elkaar, die als bloeddorstige arenavechters hun explosiviteit ontvlammen. Met gestrekt been de moshpit in, 1-0 voor Viagra Boys, en de wedstrijd is nog maar amper begonnen. Het duurt nog een plaatlengte voordat de afsluitende klaagzang van evil eye afsluiter Return to Monke de pijnwonden vakkundig dichtschroeit. Geen blingbling Punk Rock Loser glamrock die deze attitude in maatpakken laat aanmeten, om zich vervolgens gestyled en gekapt te presenteren. Het sado machistische Big Boy adoreert die ziekelijke bevredigende zelfverheerlijking, en geeft er een jazzy bassline twist aan.

Troglodyte, de wereld staat in brand en Viagra Boys gooit de steeds hoger stijgende benzineprijzen in de uitverkoop. Het lontje is ontstoken, sist, brandt en laat een vernietigend spoor achter. De Zweden bewapenen zich met eighties elektro noise en rokende straatracegitaren. Cave World, de getraliede kooi waar je als toeschouwer joelt, aanmoedigt, je geld vergokt in de hoop om een bevredigend winstbelang te halen. Cave World spot met de regels, negeert de waardes en normen van het muziekklimaat en laat nog meer vraagtekens dan antwoorden achter. Heb je nu enige grip op Viagra Boys gekregen? Totaal niet, maar wat overdonderen en besodemieteren ze de boel weer. Een brutale meesterzet!