×

Recensie

Jazz

27 oktober 2021

Positie 23 Jaarlijst 2021

Vels Trio

Celestial Greens

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Rhythm Section

Celestial Greens Vels Trio Jazz 4.5 Vels Trio – Celestial Greens Written in Music https://writteninmusic.com

Eindelijk, eindelijk, eindelijk is daar dan het debuutalbum van het Londense Vels Trio: Celestial Greens. Een album waar vier jaar voor werd uitgetrokken.

De belofte was gelijk daar toen van het Londense Vels Trio in 2017 de geweldige Yellow Ocre EP verscheen. Het verscheen via het eigen label van het baanbrekende Total Refreshment Centre, de jazzclub in Dalston waar de grote Britse jazzgolf een gloeiende start kreeg. Shabaka Hutchings, de belangrijkste aanduwer van de nieuwe Britse jazz, zag al vanaf het begin dat het Vels Trio veelbelovend was en bood zijn diensten aan voor die eerste EP.

De band speelde vervolgens een aantal nog beloftevollere gigs (waar onder in het Londense Dingwalls en op  het vermaarde Leuven Jazz) en wereldroem leek aanstaande. Maar vervolgens werd het lang stil. Tot nu toe dus.

Laten we maar zeggen dat het trio de tijd genomen heeft hun eigen sound te vervolmaken. Zonder druk bouwden toetsenman Jack Stephenson-Oliver, drummer Dougal Taylor en bassist Cameron Dawson aan nieuwe songs die ze vanuit de New Wave of British Jazz net weer een andere kant op zou gaan duwen.

En dat is gelukt. De bandsound is vooral door de geweldige toetsenman Stephenson-Oliver naar een rijker universum gepusht waarbij de krachten van ritmetandem Taylor en Dawson al net zo lekker verrassend en prikkelend klinken. Maar weinig ritmetandems weten zo lekker groovy te spelen en door te duwen (luister naar het fantastische The Wad en je weet genoeg).

Celestial Greens is een album geworden waarop alle kwaliteiten van het trio fascinerend naar boven komen. Dat ze alle drie al vol beïnvloed waren door de fushionjazz uit de jaren zeventig was live al duidelijk te horen. Al helemaal toen ze op een fameuze zondagmiddag op verzoek van Gilles Peterson een Sunday at Dingwalls wat fusionklassiekers speelden en dat echt geweldig overtuigend deden.

Het mooie is dat de mannen die sound en alles wat zij daar zelf met funk, hiphop en electronic-invloeden aan toevoegen echt naar deze tijd weten te trekken. Celestial Greens is een muzikaal uitermate rijk album waarop het trio echt alles uit hun muzikale mogelijkheden haalt. De composities zijn zowel uitdagend en avontuurlijk als dat ze funky en knallend zijn. Dan weer loom ingetogen kunnen ombuigen. Overweldigend hoe de mannen hun tracks steeds weer met veel energie en intelligentie op en uitbouwen.

In de elf composities (eigenlijk tellen de interactie Safe Space for Mates met z’n 13 seconden en ‘uitloper’ CEEGEE niet echt mee) laten de mannen een rijk geschakeerd muzikaal spectrum voorbij komen. Geleid door de steeds weer verrassende toetsenklanken van Stephenson-Oliver duikt het trio volop de muziekgeschiedenis in komt daar met iets geheel eigens uit.

Celestial Greens bewijst dat er vanuit de NWOFBJ steeds maar weer bands met grote muzikale ambities tevoorschijn komen. Bands ook die geheel hun eigen muzikale gang gaan en geen concessies doen en daarom ook extra indruk maken. Celestial Greens is een heerlijk overrompelend album waarvan ik de komende tijd maar geen genoeg ga krijgen. Dat weet ik nu al zeker.



  1. Dormant Daze
  2. The Wad
  3. Safe Space for Mates
  4. McEnroe
  5. May As Well Be
  6. Pop Stuff
  7. 40.2
  8. The Winter Games
  9. Quick Zeus
  10. CEEGEE
  11. Celestial Greens