Oorspronkelijk koestert de uit Dallas afkomstige Vanessa Peters ambities als romanschrijfster, ze volgt overigens studies in die richting. Na haar studies vertoeft ze even in Italië, in Castiglion, Fiorentino  leert ze gitaarspelen. Sindsdien verwerkt ze haar literaire aspiratie in songs die ze met ondersteuning van haar akoestische gitaar uitwerkt. Na haar uit uit 2003 daterende debuut Sparklers sluit ze een muzikaal verbond met de Italiaanse formatie Ice Cream On Mondays dat in drie langspelers resulteert.

Op haar solowerk, pendelt Vanessa tussen folk en pop daarbij krijgt de zangeres in de studio steevast  productionele en muzikalehulp van haar man Rip Rowan. Na de vruchtbare samenwerking met de Americana Scandinaviërs van The Sentimentals levert ze twee jaar geleden nog The Burden Of Unshakeable Proof af. Ze speelt even met het idee om iets rond The Great Gatsby op te zetten, de mede door Trump geregisseerde realiteit blijkt  nog sterker en tijdens een Europese tournee zet ze zich vier dagen aan de schrijftafel in een Utrechts appartement.

Daaruit groeien de songs die je nu op Foxhole Prayers kan beluisteren, de ongebreidelde opgang van het populisme in de politiek en de onophoudelijke oprispingen van haat en geweld  staan centraal. De oproep om de strijd aan te binden tegen deze neerwaartse spiraal klinkt sterk door vanaf  Get Up Started en in het door robotachtige backing geflankeerde Before It Falls Apart en  het meeslepende Fight.

Peters situeert zich in de meer gepolijste sector van toegankelijke folkpop met haar fraaie zangpartijen en daarbij ligt het gevaar van vrijblijvend gekabbel constant op de loer. Die valkuilen worden handig ontweken met de inbreng van de vertrouwde muzikanten die haar omringen, naast multi-instrumentalist Rowan die samen met drummer John Dufilho (Apples In Stereo) de productie verzorgt, Zo lardeert gitarist Joe Reyes het geheel bij momenten met een wat venijniger randje.

De titeltrack is al een fraaie illustratie en Carnival Barker balanceert op de door het gitaarfenomeen uit Dallas Chris Holt uitgezette snarenpatronen die Peters onderkoeld betoog efficiënt ondersteunen. Vervolgens wordt er nog een onverwacht krachtig luikje geopend met een strijdvaardig rockend Trolls; “You know the bullies always lose, but it ’ll take a long long time to beat them, a long time to beat them it down”. Er is dus ook  voor onze evenmin gespaarde contreien nog enige hoop maar het zal niet meteen voor morgen zijn. De bijgevoegde onheilspellende tekeningen en bovenal de intrigerende afsluiter What You Can’t Outrun illustreren dat nadrukkelijk in dit werkstuk dat getuigt van briljante, intelligente songwriting.