Valparaiso is een Chileense zeehaven, het blijft een mythische, haast onbereikbare plek. Hervé en Thierry Mazull, muzikanten met een verleden de Franse cult act  Jack The Ripper delen een fascinatie voor de rauwe realistische zwart wit beelden van Sergio Lorrain en A Valparaiso, een documentaire die de Nederlandse cineast Joris Ivens in de vroege jaren zestig over de schilderachtige havenstad maakte en vonden dit de perfecte naam voor hun nieuwe project. Naast gitarist Matthieu Tex en een ritmesectie behoort Adrien Rodrigue (viool en vibrafoon) tot de vaste kern van dit avontuurlijke collectief.

Ze hadden alleen nog een vocalist nodig voor hun muzikale experiment. Dat werden uiteindelijk verschillende gastvocalisten die telkens hun persoonlijke, poëtische bijdrage leveren. Namen als Josh Haden (Spain) en Howe Gelb trekken de aandacht, zoals het parlando van Gelb in een broeierig, ritmisch The Allure Of  Della Rae. Nog fraaier klinkt het duet met  Phoebe Killdeer, destijds bij Nouvelle Vague en nu met haar eigen band The Short Straws actief, imponeert in Wild Wind, een dromerig epos en haar expressieve zang de ronduit prachtige titelsong.

De bijdrage van Rosemary Standley (Moriarty), een wat onderkoeld en sensuele praatzang ademt de sfeer uit van girlbands uit de jaren zestig en creëert een mysterieus sfeertje. Rauw krassende gitaarakkoorden  contrasteren fel met de zwoele  zang  van Julia Lanoë in Le Septième Jour.

Naast  Josh Haden van Spain dragen de passages en creatieve inbreng van de mij totaal onbekende Dominique A. en Marc Huygens bij  tot  een door producer John Parish in Bristol vakkundig geassembleerd geheel. Als er geen zanger in de studio aanwezig is  laat Parish zijn gitaar spreken in het door Christine Ott ondersteunde Valparaiso, een wonderlijke instrumentaaltje in een intrigerende soundtrack.