×

Recensie

Electronic

20 december 2022

UTO

Touch the Lock

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: InFiné

Touch the Lock UTO Electronic 4 UTO – Touch the Lock Written in Music https://writteninmusic.com

Triphop is camp, film noir mystiek met een exotisch Moulin Rouge theaterrandje. Hees fluisterende zuchtmeisjes erotiek, doorrookt, sensueel, maar ook zo nachtdonker als maar zijn kan. Hoe bijzonder is het dat het Britse Bristol de bakermat van dit subgenre is, en dat het ver van de Franse muziekscene verwijderd is. Al snel volgt Air, maar die leggen toch wel de nadruk op de instrumentale futuristische soft erotische synthesizer sfeervelden van Jean-Michel Jarre. Daft Punk dan? Ook niet helemaal, dat is een geslaagde clubhouse variant, welke zich steeds meer richting de jaren zeventig disco van Giorgio Moroder en Nile Rodgers ontwikkelt. Zou het daar dan helemaal niet leven? Het Parijse synthpop duo UTO geeft daar een bevredigend antwoord op, en voegt een spannend nieuw hoofdstuk aan de triphop, zeg gerust maar de tripgoth, collectie toe. Franse taalbarrières worden doorbroken en hechten zich aan de Engelse taal, Touch the Lock is een feit.

Tegenwoordig is het onderhand not done om de vrouwelijke sensualiteit ongestraft als verleidelijk wapen te gebruiken dan wel te misbruiken. Neysa Barnett gooit deze principes aan de kant, en dropt er meervoudige diepe seksueel getinte lagen overheen. Het ene moment zoekt ze haar wroeging in de grimmige alternatieve girlpower kant, vervolgens openbaart ze zich als een op bovenaardse hoogte opererend engeltjes girlbandlid. Dat spirituele hemelse zit hem ook in de hiernamaalse, is er leven na de dood, kerkorgel dramatiek. Afstompende vlakke stemvervormingen geven er een buitenaards space alien tintje aan. Och, en dan hebben we nog niet eens over elektro wizkid Emile Larroche gesproken. Zonder dit muzikale brein zou er geen verbaal platvorm voor Neysa Barnett zijn. En toch krijgt deze diva terecht die plusfactor toegekend.

Touch the Lock en ontkoppel de stilstand. Lock Myself Inside the Dream, gevangen in een bevreemdende droom. Stagnatie, de angst van elke vooruitstrevende muzikant. Row Paddle maakt gebruik van de industrial tribal ritmes van de Marilyn Manson The Beautiful People culthit. Het heeft diezelfde duistere naargeestige spokende sfeer. Ongemakkelijk uitnodigend, maar toch in volle overgave de prooi bespringen om in een rituele parendans te eindigen. Délaisse is een mantra gebed, waarin Neysa Barnett vergiffenis voor haar zondes vraagt door deze eerst op te biechten. Kinderlijk onschuldig saboteert ze ondeugend verleidelijk de luisteraar door vervolgens hard toe te slaan. Het Frans is de taal van de liefde, l’amour, maar ook de oorsprong van de crime passionnel. Ergens in dat grijze tussenvlakgebied heeft UTO zijn oorsprong.

Einde der tijden doodse tijdsklokken kondigen Souvent Parfois aan. Hoe bijzonder is het dat het zich hier vanuit een gepassioneerd elektromechanisch tribaljungle ontplooit welke de grenslijnen tussen zwaarmoedige gothic en optimistische dance vervaagt. Vanuit de duisternis stappen we het verfrissende nachtzwemmende À la Nage binnen. Het zwaar gepantserde Heavy Metal schild doorbreekt schurend de zwartgekleurde ijskoelte en schenkt de track wat semi klassieke psychedelica, al schroeit het duistere Steps in the Dark toetsenwerk de ontstaande scheuren weer dicht. Een leger aan avondblazers sluit zich bij het sinistere duo aan, en dwingt het opdraaibare kindermuziekdoosje tot de herhalende Take It All stilstand.

De zoemende duivelse This New Phase stoorzender gaat de strijd met de hemelse koortjes aan. Het ritmisch opzwepende samenspel tussen dromerigheid en mantra hiphop passages, waarmee UTO opgefokt naar die serene Délaisse basis teruggrijpt. UTO verliest zichzelf een beetje in de soberheid van het futuristische Elisa. Het scheelt maar een letter, maar voor mij verandert UTO hier in een wegzwevende UFO. Het misplaatste Full Presence beëindigt het Touch the Lock avontuur. De geopende oesterpracht rockopera hysterie sluit zich en zakt al badend in dat donkere universum van oneindigende dieptes weg.



  1. Délaisse
  2. Row Paddle
  3. Souvent Parfois
  4. Heavy Metal
  5. Behind Windows
  6. Steps in the Dark
  7. À la Nage
  8. Take It All
  9. This New Phase
  10. Lock Myself Inside the Dream
  11. Elisa
  12. Full Presence